Dowiedz się więcej o motywacji: jak ludzie stają się i pozostają zmotywowani, jakie są rodzaje inspiracji oraz jak rozwijać i poprawiać samorealizację, samostanowienie i poczucie własnej skuteczności.
Motywacja napędza indywidualne działania, chęć i pragnienie osiągnięcia celu lub nagrody. Powoduje, że ludzie podejmują decyzje i wyznaczają cele. Ale przede wszystkim motywacja jest powodem, dla którego ludzie wykonują działania, które pozwalają im osiągnąć swoje cele. Motywacja jest wewnętrznym głosem, który utrzymuje jednostki na drodze do osiągnięcia swoich celów, nawet jeśli jest to trudne.
Motywacja to potężna siła i znaczący czynnik w życiowej podróży, który wynika z podstawowej ludzkiej potrzeby wzrostu i rozwoju. Siła motywacji, jaką odczuwa dana osoba, wpływa na to, jak prawdopodobne jest, że zmieni ona swoje zachowania i nawyki, aby osiągnąć swoje cele.
Jednak wiele czynników przyczynia się do ogólnej motywacji danej osoby do osiągnięcia wyznaczonego celu lub punktu odniesienia. Na poziom motywacji wpływa to, jak bardzo dana osoba chce osiągnąć cel, co zyska po osiągnięciu celu i co straci, jeśli go nie osiągnie - to typowe przykłady czynników wpływających na motywację.
Ludzka motywacja, w porównaniu do innych zwierząt, jest interesująca, ponieważ pomaga ludziom wyznaczać sobie konkretne cele. Pomaga im również rozwiązywać problemy, zmieniać stare nawyki i radzić sobie z wyzwaniami i możliwościami, które napotykają każdego dnia.
Odgrywa ważną rolę w życiu jednostek, ponieważ popycha je do realizowania pasji, poszukiwania relacji i stawiania wysokich oczekiwań wobec osobistych przedsięwzięć. Motywacja jest drogą do zmiany ludzkich zachowań, uczuć i myślenia. Odzwierciedla coś charakterystycznego dla każdej osoby i pozwala im uzyskać cenne punkty kontrolne w osobistym dobrostanie, takie jak uzyskanie poczucia celu w życiu, poprawa samopoczucia psychicznego i fizycznego, poprawa relacji międzyludzkich i dążenie do produktywności w środowisku pracy.
Motywacja daje również jednostkom wiele cennych informacji na temat ludzkiej natury, wyjaśniając, dlaczego ludzie wyznaczają cele, dążą do osiągnięć i władzy, a także na temat psychologicznej intymności i doświadczania emocji (strachu, złości i współczucia).
Kiedy jest się zmotywowanym, łatwiej jest podejmować ważne decyzje, aby zbliżyć się do osiągnięcia tego celu. Motywacja pomaga jednostce skupić się na tym, co należy zrobić, zamiast rozpraszać się lub nudzić. Motywacja może pomóc jednostkom w samostanowieniu, pozwalając im zidentyfikować siły działające w nich i dowiedzieć się, co sprawia, że są najbardziej zmotywowani, aby mogli osiągnąć swoje cele lub pragnienia w życiu.
Różne rodzaje motywacji to motywacja wewnętrzna, motywacja zewnętrzna, motywacja rodzinna i motywacja osiągnięć.
Motywacja wewnętrzna wynika z wewnętrznego pragnienia wykonania określonego zadania lub osiągnięcia określonego poziomu sukcesu lub nagrody. Motywacja wewnętrzna odnosi się do sytuacji, w której jednostki robią coś dla samego tego, ponieważ jest to zgodne z ich zainteresowaniami, pasjami, systemem przekonań lub wartościami osobistymi i przywiązują do tego wagę.
Osoby zmotywowane wewnętrznie ciężko pracują, nie potrzebując zewnętrznych bodźców, które popychałyby je do określonego zachowania. Wewnętrzne nagrody napędzają te motywatory. Świadomość i satysfakcja, że ktoś podąża za swoimi pasjami w życiu, jest powszechnym i silnym wewnętrznym motywatorem. Motywatory wewnętrzne mogą sprawić, że dana osoba skupi się na celu przez długi czas, ponieważ są one silniejsze i mniej podatne na zakłócenia zewnętrzne.
Głęboko zakorzenione pragnienia jednostki mają największą siłę motywacyjną. Pragnienia te zazwyczaj obejmują potrzebę lub chęć akceptacji, ciekawość, porządek, osiągnięcie honoru, niezależność, władzę, kontakty społeczne i status społeczny.
Motywacja zewnętrzna wynika z czynników spoza jednostki. Obejmuje ona nagrody zewnętrzne (nagrody zewnętrzne) wynikające z zachowania lub osiągnięcia celu, takie jak pochwały lub uznanie ze strony rówieśników lub przełożonych, uznanie akademickie, uznanie i akceptacja społeczna oraz nagrody fizyczne w postaci pieniędzy lub trofeów za sukces.
Różnice między wewnętrznymi i zewnętrznymi motywatorami leżą w sile napędowej, która stoi za tym, dlaczego dana osoba chce osiągnąć swoje cele. Osoby motywowane wewnętrznie zazwyczaj angażują się w działania oparte na zainteresowaniu, satysfakcji lub radości. W przeciwieństwie do tego, w przypadku motywacji zewnętrznej, celem jest wynik inny niż działanie.
Ważną rzeczą, którą należy wyjaśnić, jest to, że motywatory zewnętrzne lub nagrody zewnętrzne są zazwyczaj tymczasowe. Kiedy ludzie otrzymują natychmiastową nagrodę, odczuwają sukces i motywację, ale tylko w krótkim okresie. Te zewnętrzne nagrody mają tendencję do zmniejszania swojej wartości w czasie, co oznacza, że mogą nie być użytecznymi motywatorami dla tej samej osoby w przyszłości. Zależność od tego rodzaju motywacji może powodować niezadowolenie u większości ludzi, gdy cel zostanie osiągnięty po otrzymaniu nagrody.
Niektóre badania sugerują, że motywacja rodzinna jest trzecim rodzajem motywacji. Motywacja może przybierać różne formy w kontekście rodzinnym, w tym motywację wewnętrzną i zewnętrzną. Motywacja wewnętrzna wynika z osobistych wartości, pasji i poczucia celu, podczas gdy motywacja zewnętrzna wynika z zewnętrznych nagród lub presji.
Motywacja rodzinna zapewnia wyjątkowe wsparcie i zachętę, sprzyjając poczuciu przynależności i więziMotywacja rodzinna napędza jednostki głębokim poczuciem celu i motywacji. Niezależnie od tego, czy chodzi o relacje uczuciowe, wspólne wartości, czy też pragnienie zapewnienia i napędzania.
Ludzie mają tendencję do odczuwania motywacji ze strony rodziny lub osób blisko spokrewnionych ze względu na pozycję, jaką rodzina zajmuje zarówno jako wewnętrzny, jak i zewnętrzny motywator. Chęć pomagania lub wspierania rodziny może wynikać z wewnętrznej motywacji, aby zobaczyć, jak twoi bliscy się rozwijają, oraz z zewnętrznych czynników motywujących, które przynoszą jednostce korzyści z sukcesu jednostki rodzinnej.
Motywacja osiągnięć zależy od ciągłego myślenia o osiągnięciu celu bez uwzględnienia zewnętrznej nagrody po jego ukończeniu. Motywacja ta opiera się raczej na faktycznym osiągnięciu celu jako nagrody samej w sobie. Inne rodzaje motywacji obejmują motywację siły, motywację uczenia się, motywację postawy, motywację motywacyjną, motywację społeczną i motywację strachu.
Istnieją trzy główne składniki motywacji: aktywacja, wytrwałość i intensywność. Te trzy komponenty obejmują aspekty zachowania, które są siłą napędową motywacji jednostki i określają poziom motywacji odczuwany przez jednostkę.
Aktywacja jest definiowana jako decyzja jednostki o rozpoczęciu danego zachowania. Przykładem aktywacji jest zapisanie się na konkretny kurs w celu uzyskania stopnia naukowego. Aktywacyjny składnik motywacji jest istotnym elementem w zrozumieniu siły napędowej ludzkiego zachowania.
Aktywacja odnosi się do inicjowania i energetyzowania zachowań, które napędzają jednostki w kierunku ich celów. Aktywacja obejmuje procesy fizjologiczne i psychologiczne, które stymulują jednostki do podejmowania działań. Obejmuje psychiczne i fizyczne pobudzenie energii niezbędne do angażowania się w działania i dążenia do celów.
Sześć rodzajów motywacji, w tym osiągnięcia, władza i przynależność, może aktywować jednostki w oparciu o ich unikalne potrzeby i pragnienia. Rozumiejąc różne rodzaje motywacji, jednostki mogą wykorzystać konkretne wyzwalacze, które aktywują ich motywację i popychają ich w kierunku sukcesu.
Zwiększenie własnej motywacji ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji aktywacji, podkreślając takie techniki, jak wyznaczanie celów, kultywowanie pozytywnych nawyków i utrzymywanie nastawienia na rozwój. Zrozumienie wieloaspektowego charakteru aktywacji i stosowanie strategii mających na celu zwiększenie własnej motywacji może znacząco wpłynąć na ogólne samopoczucie i sukces jednostki.
Wytrwałość wiąże się z ciągłą ciężką pracą i wysiłkiem w kierunku początkowego zadania, pomimo napotykania przeszkód na pewnych etapach/punktach. Przykładem wytrwałości jest regularne uczęszczanie na zajęcia pomimo zmęczenia lub onieśmielenia materiałem. Element wytrwałości w motywacji jest kluczowym aspektem, który określa wytrzymałość i niezłomność jednostek w dążeniu do swoich celów.
Wytrwałość odnosi się do utrzymywania wysiłku i zaangażowania pomimo wyzwań lub niepowodzeń. Wiąże się z trwałym zastosowaniem energii i zasobów w kierunku określonego celu. Jest ściśle powiązana z motywacją wewnętrzną, która wynika z czynników wewnętrznych, takich jak osobiste zainteresowania i wartości.
Rola motywacji osiągnięć we wspieraniu wytrwałości jest silna, ponieważ jednostki dążą do rozwoju osobistego i satysfakcji z osiągania swoich celów. Zwiększanie własnej motywacji przyczynia się do wytrwałości. Techniki takie jak wizualizacja, autorefleksja i poszukiwanie wsparcia od innych mogą pomóc w rozwijaniu zdolności do wytrwałości. Kultywowanie nastawienia na rozwój i utrzymywanie pozytywnego nastawienia może również zwiększyć wytrwałość w stawianiu czoła przeszkodom.
Zrozumienie i pielęgnowanie elementu motywacji, jakim jest wytrwałość, jest niezbędne dla osób, które chcą przezwyciężyć trudności lub przeszkody, utrzymać koncentrację i ostatecznie osiągnąć długoterminowy sukces.
Intensywność odnosi się do wigoru i koncentracji jednostek w dążeniu do realizacji celów lub zadań. Reprezentuje stopień skupienia i entuzjazmu w odniesieniu do konkretnego zadania lub celu. Intensywność obejmuje motywację i determinację jednostek, które mogą się różnić w zależności od sytuacji i zadań.
Przykładem zachowania o wysokiej intensywności jest uczeń, który regularnie uczęszcza na zajęcia, regularnie uczestniczy w dyskusjach z profesorem i korzysta z możliwości poza klasą, aby uzyskać nagrodę w postaci dobrych ocen. W przeciwieństwie do oczekiwanego zachowania innych uczniów, ta ciągła uwaga poświęcana materiałowi tej konkretnej klasy sprawia, że intensywność tego ucznia jest wysoka.
Stopień wszystkich tych elementów wpływa na to, czy dana osoba może osiągnąć swój pożądany cel. Silna aktywacja oznacza, że jednostki są bardziej skłonne do wyznaczania i realizowania celów. Jednocześnie intensywność i wytrwałość określają, ile wysiłku jednostki poświęcają na realizację tego celu.
Na intensywność mogą wpływać zarówno czynniki wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Motywacja wewnętrzna, napędzana osobistymi zainteresowaniami i wartościami, może napędzać wysoki poziom intensywności, ponieważ jednostki znajdują głęboką satysfakcję i radość w swoich wysiłkach. Z drugiej strony, motywacja zewnętrzna, taka jak nagrody lub uznanie, może zwiększać intensywność, zapewniając zewnętrzne zachęty do dużego wysiłku.
Istnieją różne rodzaje motywacji, w tym motywacja do rozwoju, w której jednostki są motywowane możliwością rozwoju osobistego i ciągłego doskonalenia. Ten typ motywacji wewnętrznej może prowadzić do wysiłków o wysokiej intensywności, ponieważ jednostki dążą do osiągnięcia pełnego potencjału. Wzmocnienie własnej motywacji jest kluczem do intensyfikacji wysiłku.
Poprawa ta może obejmować wyznaczanie jasnych celów, utrzymywanie pozytywnego nastawienia i szukanie inspiracji wśród wzorców do naśladowania lub mentorów. Pielęgnując intensywność, jednostki mogą kierować swoją energię i koncentrować się na swoich dążeniach, maksymalizując swój potencjał do osiągnięć i sukcesu.
Zaproponowano różne teorie psychologiczne wyjaśniające motywację stojącą za ludzkim zachowaniem. Poniżej znajduje się kilka teorii wyjaśniających motywację.
Teoria redukcji popędu stwierdza, że jednostki są najbardziej zmotywowane potrzebą zaspokojenia swoich podstawowych biologicznych pragnień, w tym jedzenia, wody i snu.
Teoria hierarchii potrzeb Abrahama Maslowa opiera się na potrzebie zaspokojenia podstawowych potrzeb fizjologicznych przed rozszerzeniem ich na pragnienia psychologiczne. Po zaspokojeniu potrzeb fizjologicznych, uwaga skupia się na innych, w tym na bezpieczeństwie, potrzebach społecznych, samorealizacji i poczuciu własnej wartości.
Teoria instynktów sugeruje, że ludzkie instynkty motywują również indywidualne zachowania. Instynkty to wrodzone lub stałe wzorce zachowań. Psychologowie, w tym Zygmunt Freud, William McDougal i William James, proponują, że podstawowe ludzkie instynkty, które napędzają i motywują zachowanie, mają kluczowe znaczenie dla przetrwania organizmu, w tym miłość, bezpieczeństwo, strach i czystość.
Teoria pobudzenia motywacji głosi, że osoby są zmotywowane do angażowania się w zachowania, które pozwalają im utrzymać optymalny poziom pobudzenia - osoby o niższym pobudzeniu muszą realizować relaksujące hobby, w tym spacery i czytanie. Z kolei osoby o wysokich potrzebach pobudzenia są zmotywowane do angażowania się w poszukiwanie emocji i ekscytujących zachowań, takich jak wyścigi samochodowe.
Dwuczynnikowa teoria zaproponowana przez Fredericka Herzberga stwierdza, że konkretne czynniki motywujące prowadzą do zadowolenia z pracy w miejscu pracy. Z kolei inne czynniki, znane jako czynniki higieny, mogą prowadzić do niezadowolenia z pracy, jeśli są nieobecne. Obecność czynników higieny nie poprawi satysfakcji z pracy. Jednak ich brak może prowadzić do obniżenia motywacji i satysfakcji z pracy.
Czynniki motywujące lub satysfakcjonujące obejmują odpowiedzialność, rozwój, awans, uznanie, pracę i osiągnięcia. Czynniki niezadowolenia lub higieny obejmują warunki pracy, życie osobiste, wynagrodzenie, bezpieczeństwo zatrudnienia, status, politykę, nadzór i relacje interpersonalne.
Budowanie motywacji pracowników oznacza tworzenie nowych nawyków, ustanawianie systemu nagród i znajdowanie indywidualnych motywatorów, które prowadzą do zadowolenia lub niezadowolenia z pracy.
Motywacja ma zasadnicze znaczenie dla przyczyn ludzkich potrzeb, pragnień i działań. Ma ona następujące unikalne cechy i właściwości.
Motywacja to niekończąca się i ciągła podróż. Ponieważ ludzkie pragnienia, życzenia lub chęci są nieskończone i nie można ich zaspokoić poprzez zaspokojenie jednej potrzeby w jednej chwili. Proces ten jest dynamiczny i ciągle się zmienia; w miarę jak jednostki żyją i rozwijają się, zmieniają się również ich motywacje.
Niezaspokojona potrzeba tworzy napięcie w centrum motywacyjnym danej osoby, które stymuluje popęd. Popędy te generują poszukiwanie zachowań, które zaspokoją potrzebę i zmniejszą napięcie, zwiększając tym samym motywację.
Motywacja jest dynamiczną i złożoną aktywnością w psychice człowieka. Jest głęboko związana z ludzkim zachowaniem, które nigdy nie jest statyczne, zmieniając się nieustannie, gdy fizyczne i emocjonalne potrzeby jednostki zmieniają się w procesie życia i rozwoju.
Koncepcja motywacji jest głównie psychologiczna. Opiera się na siłach działających w jednostce, które zmuszają ją do działania lub niedziałania w określony sposób. To, czy dana osoba uznaje te działania za korzystne lub szkodliwe dla jej dobrego samopoczucia, zależy od tego, co motywuje jej działania i cele lub ich brak w jej życiu.
Jest to proces, który pobudza lub zachęca jednostki do wysiłku w celu osiągnięcia celów organizacyjnych i zaspokojenia ich potrzeb, napędzając ich motywację do osiągnięcia wyznaczonych celów.
Motywacja prowadzi do działania, które jest zorientowane na cel, ponieważ prowadzi do osiągnięcia celów organizacyjnych i zaspokojenia osobistych potrzeb.
Motywacja może być pozytywna lub negatywna. Motywacja pozytywna (podejście marchewkowe) oferuje nagrody, takie jak uznanie, awans i status. Motywacja negatywna (podejście kija) kładzie nacisk na kary, grzywny i kary.
Każdy doświadcza wahań motywacji i siły woli. W pewnym momencie ludzie czują się bardzo zmotywowani, zmotywowani i podekscytowani. Innym razem może im brakować motywacji i nie są pewni, czy mają siłę, by osiągnąć wyznaczone sobie cele. Na szczęście mogą opracować strategie, które pomogą zwiększyć ich motywację.
Utrzymanie motywacji i jej poprawę można osiągnąć poprzez wyznaczanie realistycznych i osiągalnych celów, które przyniosą korzyści danej osobie. Podzielenie tych celów na łatwiejsze do zarządzania, mniejsze kroki może ułatwić dążenie do nich i ich osiągnięcie, jednocześnie budując wiarę w zdolność jednostki do wyznaczenia i osiągnięcia celu.
Wyznaczanie nieosiągalnych celów sprawia, że dana osoba czuje się przytłoczona i pozbawiona motywacji do osiągnięcia swojego celu. Rozbicie celów na małe kroki może pomóc zwiększyć motywację, nastawiając jednostkę na długoterminowy sukces.
Innym ważnym sposobem na zwiększenie motywacji jest uznawanie i świętowanie sukcesów. Praktyka ta zwiększa pewność siebie i ma kluczowe znaczenie dla motywacji. Jeśli ludzie są pewni swoich umiejętności, wierzą w siebie, by realizować cele, które wcześniej mogły wydawać się nieosiągalne. Mogą wykorzystać swoje umiejętności i zdolności, aby wykonać zadanie lub cel, który sobie wyznaczyli.
Kiedy osoby czują się niepewnie co do swoich umiejętności, skupienie się na osiągnięciach przypomina im o ich wcześniejszych osiągnięciach. Refleksja nad tymi osiągnięciami może pomóc jednostkom śledzić ich postępy, ograniczyć zwątpienie w siebie i pomóc im zidentyfikować swoje mocne strony. Gdy osoby zidentyfikują swoje mocne strony, czują się naładowane energią, naładowane i zmotywowane.
Wreszcie, akceptowanie i stawianie czoła wyzwaniom oraz identyfikowanie ulepszeń i słabości, nad którymi można pracować, pozwala również jednostkom czuć się bardziej zdolnymi i wykwalifikowanymi, co skutkuje pozytywnymi wynikami i większą motywacją.
Różne teorie motywacji opisują różne siły, które kierują i kierują ludzką motywacją, a różne motywatory działają na każdego. Zrozumienie motywacji ma kluczowe znaczenie we wszystkich dziedzinach życia, ponieważ pomaga jednostkom realizować i wyznaczać właściwe cele oraz zwiększać motywację.
Kilka czynników, które mogą hamować lub szkodzić motywacji, obejmuje myślenie typu "wszystko albo nic", przekonanie, że wszystko musi być osiągnięte szybko i że to samo podejście/metoda osiągania celów działa dla wszystkich.
Dlatego ostatecznym celem jest rozpoznanie przez jednostki przyczyny ich motywacji lub jej braku, praca nad celami lub poprawa motywacji. Utrzymujący się brak motywacji jest również powiązany ze stanami zdrowia psychicznego, takimi jak depresja. Dlatego też, jeśli osoby odczuwają obniżony nastrój, motywację lub apatię trwające dłużej niż dwa tygodnie, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem.
Terapia poznawczo-behawioralna
Jak przestać nadmiernie myśleć
Motywacja: Siła napędowa naszych działań
Rodzaje motywacji - motywacja wewnętrzna i zewnętrzna
9 rodzajów motywacji, dzięki którym osiągniesz swoje cele - LifeHack
7 skutecznych sposobów na zwiększenie własnej motywacji - Thrive Global
Treść niniejszego artykułu ma charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępuje profesjonalnej porady medycznej, diagnozy ani leczenia. Zawsze zaleca się skonsultowanie się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia przed dokonaniem jakichkolwiek zmian związanych ze zdrowiem lub w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących zdrowia. Anahana nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek błędy, pominięcia lub konsekwencje, które mogą wystąpić w wyniku korzystania z dostarczonych informacji.