Współczucie

Współczucie to akt odczuwania czyjegoś bólu i doświadczeń oraz chęć udzielenia mu pomocy poprzez podjęcie działania. Większość ludzi opisuje to jako "postawienie się na miejscu kogoś innego". Jest to działanie i emocja, która zbliża ludzi do siebie nawzajem i sprawia, że ludzie czują się mniej samotni w swoim cierpieniu, bez względu na przyczynę.

Czym jest współczucie?

Słowo współczucie pochodzi bezpośrednio z łaciny i oznacza "cierpieć razem". Definiuje to współczucie jako odczuwanie czyichś negatywnych emocji i cierpienia innych. Następnie, wraz z tym uczuciem, współczucie obejmuje działanie mające na celu złagodzenie cierpienia innej osoby.

Wiele osób potrzebuje wyjaśnienia, co oznacza współczucie w porównaniu z podobnymi pojęciami, takimi jak współczucie, empatia i altruizm. Współczucie i empatia są podobne do współczucia; są zdolnością jednostki do odczuwania i rozumienia emocji innych. To, co odróżnia współczucie od tych zachowań, to chęć i zdolność do działania, aby komuś pomóc.

Wiele osób zna również altruizm; jest to bezinteresowny akt ulżenia komuś w cierpieniu, często motywowany współczuciem. Chociaż często motywuje go współczucie, czasami mogą go motywować inne czynniki.

Istoty ludzkie są z natury współczujące; obserwowanie czyjegoś cierpienia często wywołuje te emocje. Nauka potwierdziła, że współczucie jest ewolucyjną koniecznością. Kiedy pojawia się uczucie współczucia, tętno człowieka zwalnia, uwalniane są hormony wiążące, takie jak oksytocyna, a obszary mózgu wykazują empatię, troskę i przyjemność. Wszystko to skutkuje chęcią pomocy cierpiącym i złagodzenia ich bólu.

Rodzaje współczucia

Współczucie często objawia się w dwóch podstawowych formach: współczucia dla innych i współczucia dla samego siebie. Różnica polega na tym, do kogo skierowane jest współczucie.

Współczucie wobec innych

Współczucie wobec innych jest prostą koncepcją. Obejmuje ono odczuwanie czyjegoś bólu i cierpienia oraz chęć złagodzenia go poprzez nasze własne działania. Ten rodzaj współczucia jest widoczny zarówno w wielkich gestach, jak i małych aktach życzliwości; darowizny na cele charytatywne, wolontariat w lokalnym schronisku lub empatyczne wysłuchanie przyjaciela w potrzebie.

Jako ludzie jesteśmy z natury stworzeni do łagodzenia cierpienia innych, ponieważ rozumiemy, jak uciążliwe i izolujące mogą być niektóre doświadczenia emocjonalne. Podczas gdy współczucie może przychodzić niektórym bardziej naturalnie, praktykowanie go jest umiejętnością, którą można kultywować poprzez praktykę.

Współczucie dla samego siebie i to, jak do siebie mówimy

Współczucie dla samego siebie, choć mniej doceniane, jest równie ważne, zwłaszcza w świecie, w którym wielu doświadcza zmęczenia współczuciem. Jako ludzie często zapominamy, że my również zasługujemy na współczucie. Okazanie sobie takiej samej życzliwości i zrozumienia, jakie okazalibyśmy przyjacielowi lub ukochanej osobie zmagającej się z trudnościami, może być wyzwaniem.

Samowspółczucie obejmuje traktowanie siebie z taką samą życzliwością, troską i zrozumieniem, jakie zaoferowalibyśmy innym w trudnej sytuacji. Obejmuje ono życzliwość dla samego siebie, uznanie naszego wspólnego człowieczeństwa i uważność w chwilach zmagań.

"Prosty akt medytacji i siedzenia z negatywnymi uczuciami bez osądzania często ma sprzeczny z intuicją efekt, sprawia jąc, że odchodzą" - dr Laurie Santos.

Badania wskazują, że osoby współczujące sobie mają tendencję do doświadczania większego szczęścia, satysfakcji z życia i motywacji. Kultywują również zdrowsze relacje i wykazują lepsze zdrowie fizyczne, z niższym poziomem lęku i depresji.

Obejmowanie współczucia dla samego siebie w trudnych czasach służy jako potężne narzędzie do budowania odporności. Pielęgnując współczujący dialog wewnętrzny, jednostki mogą radzić sobie z przeciwnościami losu - niezależnie od tego, czy chodzi o rozwód, zmaganie się z trudnościami finansowymi, czy zmianę kariery - z większym poczuciem łatwości i wdzięku.

Jak praktykować współczucie

Kultywowanie współczucia w naszym codziennym życiu jest procesem stopniowym - wymagającym cierpliwości i łagodności wobec samego siebie. Oto kilka praktyk, które mogą pomóc nam uzyskać dostęp do współczucia i je odczuwać:

Medytacja miłości i dobroci

Medytacja miłującej dobroci lub medytacja metta to potężna praktyka, która wspiera współczucie zarówno dla nas samych, jak i dla innych. Polega ona na recytowaniu fraz miłującej dobroci wobec siebie i stopniowym rozszerzaniu ich na bliskich, znajomych, a nawet na tych, z którymi możemy mieć trudności.

Włączenie do porannej rutyny zwrotów takich jak "Obym był otwarty na życzliwość dla siebie" może nadać współczujący ton nadchodzącemu dniu.

"Często lubię ustawiać podstawy praktyk serca za pomocą naszego ziemskiego ciała, zmiękczając je w taki sposób, abyśmy mogli faktycznie poczuć ucieleśnioną Mettę, używając obrazów i odczuć uśmiechu.

Zapraszam więc do zrobienia tego, wyobrażając sobie najpierw krzywiznę uśmiechu rozprzestrzeniającą się po wielkim, otwartym, olśniewająco błękitnym niebie - odczuwając tę otwartość i ogrom uśmiechu rozprzestrzeniającego się po niebie. I wyczuwając, że twój umysł może połączyć się z tym niebem... czubek twojej głowy otwiera się... i po prostu wyczuwasz ten podobny do nieba umysł świadomości wypełniony krzywizną uśmiechu... otwartość, otwartość i jasność tego umysłu...". Tara Brach, Phd; Tonglen: Radykalne współczucie.

Złagodzić wewnętrznego krytyka

Wielu z nas jest przytłoczonych ciężkim uczuciem bycia niewystarczającym lub przekonaniem, że coś jest z nami nie tak. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że te doświadczenia nie są oznaką tego, że jesteśmy wadliwi lub źli; są one raczej powszechnymi przejawami cierpienia w naszej kulturze.

Kiedy zauważymy pojawiający się w nas głos samosądu, możemy delikatnie zapytać: Jak wyglądałoby bycie miłym dla siebie w tym momencie? Uznając i rozluźniając uścisk naszego wewnętrznego krytyka, torujemy drogę do rozkwitu współczucia dla samego siebie.

Akceptacja zamiast unikania trudnych emocji

Wyobraźmy sobie nasze emocje jako wzorce pogodowe - nieustannie zmieniające się i ewoluujące, podobnie jak niebo nad nami. Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) oferuje głęboki wgląd w to, jak możemy poruszać się po burzach naszego wewnętrznego krajobrazu.

W praktyce akceptacji nie jesteśmy proszeni o przyjmowanie negatywnych przekonań na swój temat lub pogrążanie się w rozpaczy. Akceptacja zachęca nas raczej do uznania i bycia obecnym z naszymi emocjami, niezależnie od tego, jakie one są. Chodzi o uznanie ważności naszych uczuć bez osądzania lub oporu.

Kiedy akceptujemy trudne emocje, tworzymy przestrzeń dla zakorzenienia się współczucia dla siebie. Zamiast walczyć z przypływem emocji, uczymy się radzić sobie z falami z wdziękiem i odpornością. Stawiając czoła wewnętrznym burzom, odkrywamy w sobie siłę i odwagę, by stawić czoła życiowym wyzwaniom.

"Znalezienie w sobie dobra może często wynikać z zadania sobie jednego prostego pytania: "Jaka jest moja najbardziej hojna interpretacja tego, co się właśnie wydarzyło?" - Becky Kennedy, Good Inside: A Guide to Becoming the Parent You Want to Be.

W objęciach akceptacji odnajdujemy wolność - wolność bycia w pełni sobą, ze wszystkimi wadami. I w tej wolności odkrywamy nieograniczoną zdolność ludzkiego serca do uzdrawiania i rozwoju.

Łączenie się i udostępnianie innym

Łączenie się i dzielenie naszymi doświadczeniami z innymi może być bardzo ważne. Przypomina nam, że nasze uczucia wewnętrznej krytyki są podzielane przez wielu, łagodząc ciężar poczucia izolacji w naszych zmaganiach. Poprzez współczujące połączenie nie tylko znajdujemy ukojenie, ale także promujemy uzdrowienie i zrozumienie.

Korzyści płynące ze współczucia

Kultywowanie współczucia to nie tylko osobiste przedsięwzięcie; ma ono daleko idące korzyści dla nas samych i całego społeczeństwa:

Współczujący mózg

Badania wskazują, że praktykowanie współczucia może mieć potężny wpływ na nasz mózg i stan emocjonalny. Badania pokazują, że akty współczucia aktywują obszary mózgu związane z opieką i więziami społecznymi, prowadząc do wzrostu pozytywnych emocji.

Ekscytujące jest to, że współczucie nie jest stałe; można je rozwijać i wzmacniać poprzez praktykę, niezależnie od wieku (proces znany jako neuroplastyczność). Angażowanie się we współczujące działania i myśli może zwiększyć naszą odporność emocjonalną i sprzyjać głębszemu poczuciu więzi z innymi.

Tworzenie kultury pracy opartej na trosce

Współczucie odgrywa kluczową rolę we wspieraniu wspierającej i pozytywnej kultury pracy. Badania sugerują, że praktyki takie jak medytacja miłości i współczucia mogą zmniejszyć stres i wypalenie wśród pracowników.

Włączając współczucie do miejsca pracy, organizacje mogą promować lepsze zdrowie psychiczne, zwiększać satysfakcję z pracy i poprawiać relacje interpersonalne między współpracownikami. Współczujące przywództwo i empatia tworzą środowisko, w którym pracownicy czują się doceniani i wspierani.

Zdrowie społeczne i zbiorowy dobrostan

Zdrowie społeczne polega na pielęgnowaniu znaczących więzi, wspieraniu empatii i budowaniu wspierających sieci w naszych społecznościach. Współczucie służy jako kamień węgielny dobrobytu społecznego, promując empatyczne połączenia, tworząc kulturę troski i zwiększając zbiorowy dobrobyt.

Nadając priorytet współczuciu w naszych interakcjach i relacjach, tworzymy przestrzenie, w których empatia, życzliwość i zrozumienie kwitną, przyczyniając się do bardziej współczującego świata.

Zdrowie fizyczne

Badania sugerują, że współczucie jest dobre nie tylko dla naszego zdrowia psychicznego; może również korzystnie wpływać na nasze zdrowie fizyczne. Badania wykazały, że ludzie, którzy regularnie praktykują współczucie, doświadczają niższego poziomu stanu zapalnego i mają lepsze zdrowie układu sercowo-naczyniowego.

Akty życzliwości i współczucia wyzwalają w organizmie uwalnianie hormonów dobrego samopoczucia, które mogą poprawić ogólny stan zdrowia i samopoczucie. Wspierając współczucie w naszym codziennym życiu, nie tylko wzmacniamy nasze więzi z innymi, ale także promujemy lepsze zdrowie dla siebie.

Współczucie kontra współuzależnienie

W naszych interakcjach z innymi zrozumienie różnicy między współczuciem a współuzależnieniem ma kluczowe znaczenie dla pielęgnowania znaczących relacji. Chociaż mogą wydawać się podobne, wynikają z różnych motywacji i mogą znacząco wpływać na nasze samopoczucie i relacje. Przyjrzyjmy się, jak można je od siebie odróżnić:

Co napędza Twoją pomocną naturę?

Zastanów się, dlaczego czujesz się zmuszony do wspierania lub pomagania innym. Czy naprawdę motywuje cię chęć złagodzenia ich cierpienia i promowania ich dobrego samopoczucia? A może nieustannie próbujesz rozwiązać ich problemy, aby potwierdzić swoją własną wartość? Zadanie sobie tych pytań może rzucić światło na twoje prawdziwe intencje i pomóc ci zrozumieć źródło twoich działań.

Podpowiedź do dziennika

Przypomnij sobie niedawny moment, w którym zaoferowałeś wsparcie lub pomoc komuś, na kim Ci zależy. Co skłoniło cię do wyciągnięcia pomocnej dłoni? Poświęć chwilę, aby objąć uczucia, które pojawiły się w tobie podczas tej interakcji. Czy było to poczucie ciepła i więzi, gdy wyciągnąłeś rękę, czy też pojawiły się inne emocje?

Ustanowienie zdrowych granic

"Współczujący ludzie proszą o to, czego potrzebują. Mówią "nie", kiedy muszą, a kiedy mówią "tak", mają to na myśli.Sąwspółczujący, ponieważ ich granice trzymają ich z dala od urazy" - Brené Brown, Rising Strong: The Reckoning. The Rumble. The Revolution.

Pomyśl o granicach, które wyznaczasz w swoich relacjach. Czy jesteś w stanie wyrazić swoje potrzeby i priorytety, jednocześnie wspierając innych? A może masz trudności z określeniem granic, często czujesz się przytłoczony lub zależny od innych w celu uzyskania potwierdzenia? Zrozumienie i utrzymanie zdrowych granic jest kluczem do wspierania zrównoważonych i pełnych szacunku relacji.

Współczujący ludzie:

• Otwarcie wyrażają swoje potrzeby w uprzejmy i szczery sposób.

• Nie mają nic przeciwko odmawianiu, jeśli muszą, szanując własne ograniczenia i potrzeby.

• Dotrzymują słowa i zobowiązań

Podpowiedź w dzienniku

Przypomnij sobie sytuację, w której poczułeś, że Twoje granice w związku zostały wystawione na próbę. Jak poradziłeś sobie z tą sytuacją? Zastanów się nad uczuciem wrażliwości lub siły, które pojawiło się, gdy mocno trzymałeś się swoich granic. Zastanów się, w jaki sposób szanujesz własne potrzeby, jednocześnie utrzymując więzi z innymi.

Zarządzanie wyzwaniami emocjonalnymi

Zastanów się, jak radzisz sobie ze stresem emocjonalnym i przeciwnościami losu w swoich relacjach. Czy czujesz się emocjonalnie wyczerpany problemami innych, czy też jesteś w stanie zaoferować wsparcie, jednocześnie dbając o własne dobre samopoczucie? Zbadanie swojej odporności emocjonalnej może pomóc ci rozpoznać, kiedy musisz nadać priorytet opiece nad sobą i ustalić granice wsparcia, które zapewniasz innym.

Podpowiedź w dzienniku

Zamknij oczy i przypomnij sobie moment, w którym czułeś się przytłoczony czyimiś emocjami. Wracając do tego doświadczenia, zauważ odczucia w swoim ciele i emocje, które się w tobie pojawiają. Weź głęboki oddech i delikatnie zbadaj praktyki samoopieki, które przyniosły komfort i ukojenie w trudnych czasach. Jakie delikatne przypomnienia o odporności znajdujesz w sobie?

Różnica między współczuciem a empatią

Terminy empatia i współczucie są często używane zamiennie. Jednak pojawiające się dowody podkreślają znaczenie rozróżnienia między tymi dwoma pojęciami, szczególnie w zrozumieniu odporności w obliczu cierpienia.

Empatia odnosi się do zdolności odczuwania tego, co czują inni, do rezonowania z ich emocjami na głębokim poziomie. Z drugiej strony współczucie obejmuje empatię, ale wykracza poza nią. Obejmuje poczucie troski i troski, które skłaniają do podjęcia działań w celu złagodzenia cierpienia innych. Istotą współczucia jest szczere pragnienie pomagania i wspierania innych w potrzebie.

Współczucie, często definiowane jako "wspólne cierpienie", wykorzystuje nasz ewolucyjny potencjał do partnerskiej opieki i wzajemnego wsparcia. Odzwierciedla naszą wrodzoną zdolność do wsłuchiwania się w doświadczenia innych i okazywania im prawdziwej troski i życzliwości. Ta zdolność do współczucia niesie ze sobą obietnicę stworzenia bardziej empatycznego i połączonego świata.

Ważne jest, aby pamiętać, że empatia, choć jest cenną cechą, nie oznacza wyłącznie zaspokajania potrzeb innych kosztem naszych własnych. Rozpoznawanie i szanowanie własnych emocji i potrzeb ma kluczowe znaczenie dla utrzymania relacji z samym sobą.

Prawdziwa empatia obejmuje zrozumienie i walidację doświadczeń innych osób, przy jednoczesnym poszanowaniu naszych granic i priorytetowym traktowaniu troski o siebie. Przyjęcie tej równowagi pozwala na bardziej autentyczne i trwałe relacje oparte na wzajemnym szacunku i wzajemności.

Często zadawane pytania

Co to znaczy być osobą współczującą?

Bycie bardziej współczującym oznacza odnoszenie się do uczuć i doświadczeń innych osób oraz podejmowanie kroków w celu ich poprawy. To głębokie współodczuwanie z kimś, kto doświadcza trudności przez całe życie i działanie w celu wsparcia go w jakikolwiek sposób. Co najważniejsze, bycie współczującym oznacza robienie tych rzeczy bezinteresownie.

Jak być bardziej współczującą osobą?

Bycie bardziej współczującą osobą przychodzi z praktyką. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że cierpienie istnieje dla każdego. Rzeczy takie jak mówienie z życzliwością do innych i siebie, przepraszanie za popełnione błędy, słuchanie bez osądzania i oferowanie pomocy potrzebującym to wielkie małe kroki, które można podjąć, aby być bardziej współczującym.

Czy może być za dużo współczucia?

Chociaż współczucie jest ogólnie uważane za pozytywną cechę, ważne jest, aby zachować granice i unikać przytłoczenia cierpieniem innych. Zmęczenie współczuciem, wypalenie i wyczerpanie emocjonalne mogą wystąpić, gdy jednostki konsekwentnie przedkładają potrzeby innych nad własne samopoczucie. Praktykowanie samoopieki i wyznaczanie zdrowych granic są niezbędne do utrzymania zrównoważonego i trwałego podejścia do współczucia.

Referencje

Definicja współczucia | Czym jest współczucie?

Jak być bardziej współczującym: A Mindful Guide ...

Living BIG: Wyznaczanie granic, gdy lubisz ludzi | Ciche połączenia

Czym jest współczucie?

Współczucie a empatia: ich znaczenie i które z nich stosować

Zastrzeżenie

Treść niniejszego artykułu ma charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępuje profesjonalnej porady medycznej, diagnozy ani leczenia. Zawsze zaleca się skonsultowanie się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia przed dokonaniem jakichkolwiek zmian związanych ze zdrowiem lub w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących zdrowia. Anahana nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek błędy, pominięcia lub konsekwencje, które mogą wystąpić w wyniku korzystania z dostarczonych informacji.