Emoties zijn complexe mentale toestanden die niet verward moeten worden met stemmingen en gevoelens. Specifiek zijn emoties bewuste mentale reacties die subjectief worden ervaren. Hoewel er een groeiende literatuur bestaat over emotionele onderwerpen, is er nog geen consensus over de theorieën over emoties.
Emoties definiëren
Volgens de American Psychological Association (APA) is een emotie een complex reactiepatroon met vaak ervarings-, gedrags- en fysiologische componenten. Emoties zijn gebaseerd op hoe een individu omgaat met positieve en negatieve ervaringen. Emoties bestaan meestal uit drie delen: een subjectieve ervaring, een fysiologische reactie en een gedrags- of expressieve reactie.
Het definiëren van menselijke emoties is nog steeds in volle gang. Er bestaan verschillende theorieën over wat onze emoties zijn, maar zelfs de huidige ideeën worden nog steeds in twijfel getrokken.
Sociaal-culturele invloeden
Sociaal-culturele invloeden kunnen ervoor zorgen dat individuen van verschillende culturen emoties op een incongruente manier labelen. Paul Ekman, een Amerikaanse psycholoog, reisde in de jaren 1960 naar vier locaties: de Verenigde Staten, Chili, Argentinië en Brazilië. Op elke locatie legden de onderzoekers de deelnemers foto's voor met verschillende uitdrukkingen en vroegen hen elk beeld te associëren met een van de zes primaire emoties. Er ontstond een consensus dat glimlachen overeenkwam met geluk, terwijl woede werd gezien als het tegenovergestelde.
Dit veranderde echter toen dit onderzoek opnieuw werd uitgevoerd in een afgelegen gemeenschap zonder blootstelling aan westerse idealen. In Papoea-Nieuw-Guinea vond hetzelfde experiment plaats en de deelnemers kozen slechts achtentwintig procent van de tijd de verwachte emotie. De meest verwarrende emoties om te identificeren waren angst, verrassing en woede. Hoewel er dus een algemene consensus is dat er zes primaire emoties bestaan, is dit misschien alleen waar voor sommige landen en culturen.
Bewijs van cultuur en emoties
Cultuur is erg invloedrijk en vormt iemands expressie en subjectieve ervaring van emoties. Volgens een artikel in de Association for Psychological Science suggereert onderzoek aan de Stanford University dat mensen over het algemeen liever positieve dan negatieve emoties voelen. De specifieke emoties die een positieve ervaring veroorzaken kunnen echter verschillen tussen culturen. De positieve menselijke emoties waaraan Europese Amerikanen de voorkeur gaven, waren bijvoorbeeld opwinding en opgetogenheid. Chinese bevolkingen gaven de voorkeur aan kalme en ontspannende emoties. Een deel van dit verschil zit in de verschillen in reclame en marketing tussen beide culturen en culturele kernwaarden.
Paul Ekman suggereerde dat emoties kunnen worden onderverdeeld in universele en cultureel specifieke emoties. Binnen de cultureel specifieke categorie worden vier verschillende subonderwerpen genoemd. De regels voor het tonen van emoties binnen culturen kunnen verschillen, specifiek over wanneer en hoe je emoties uitdrukt. Er zijn ook taalbarrières met betrekking tot de specifieke taal die gebruikt wordt om een emotie te beschrijven en de exacte woorden voor emoties. Ten slotte verschillen specifieke belangrijke culturele gebeurtenissen wat betreft de emoties en houdingen die verwacht worden. Het is belangrijk om op te merken dat er zelfs verschillen kunnen zijn binnen een bepaalde cultuur.
Een voorbeeld van culturele taalverschillen is te vinden in de Duitse term "Schadenfreude", die het plezier beschrijft dat je beleeft aan het vernemen van het ongeluk van een vijand. Deze unieke emotionele toestand heeft een apart label gekregen. Voor de mensen op Tahiti bestaat er geen woord of concept van droefheid. Ze kunnen zich gedragen op een manier die verdriet uitdrukt, maar ze beschrijven het niet als zo gelabeld.
Gevoelens vs. emoties
Hoewel gevoelens en emoties nauw verwant zijn, zijn ze niet uitwisselbaar. Gevoelens ontstaan vaak als reactie op emotionele ervaringen. Onder invloed van herinneringen, overtuigingen en vele andere factoren komen gevoelens vaak voort uit emoties, maar ze zijn er niet identiek aan. Bovendien worden emoties meestal beschreven als afkomstig van gewaarwordingen in het lichaam. Gevoelens hebben deze oorsprong meestal niet.
"Stemming" is ook een term die beter begrepen moet worden. Een stemming is een kortstondige emotionele toestand met een lage intensiteit. Stemmingen verschillen van emoties omdat ze geen prikkels of triggers hebben en geen duidelijk beginpunt. Als voorbeeld wordt gegeven dat een belediging de emotie woede kan opwekken. Maar boos zijn hoeft niet noodzakelijk een specifieke oorzaak te hebben.
Het proces van emotie
Een van de belangrijkste discussies rond emoties is wat een emotie is en in welke volgorde emoties voorkomen. Zoals eerder opgemerkt, bestaat deze volgorde uit een subjectieve ervaring, fysiologische en gedragsmatige reacties.
Subjectieve ervaringen
Het begin van het ervaren van emoties gaat gepaard met een subjectieve ervaring, ook wel stimulus genoemd. Binnen het vakgebied worden zes basisemoties algemeen erkend. Dit zijn verdriet, blijdschap, angst, woede, verrassing en walging. Andere theorieën over basisemoties die ter discussie staan zijn anticipatie en vreugde, die kunnen worden beschouwd als combinaties van de vier basisemoties.
De categorisering van een basisemotie is elke emotie met een universeel herkenbare expressie die automatisch moet worden geproduceerd en zuiver moet zijn. Emoties zijn complex als ze niet in deze categorie passen. Deze emoties hebben wisselende uitdrukkingen die moeilijk te herkennen kunnen zijn, cognitieve verwerking vereisen en bestaan uit een combinatie van meerdere emoties.
Of er nu basale of complexe emoties worden geuit, subjectieve ervaringen richten zich op de ervaring die het individu produceert uit deze emoties.
Fysiologische reacties
Emoties gaan gepaard met fysiologische reacties in het lichaam op specifieke subjectieve ervaringen. Als iemand bijvoorbeeld verdriet ervaart, kan hij gaan huilen, of als hij nerveus is, kan zijn hartslag omhoog gaan. Deze fysiologische reacties zijn nauw verbonden met het autonome zenuwstelsel en zijn reactie op de specifieke emotie die de persoon ervaart. Het autonome zenuwstelsel is verantwoordelijk voor het reguleren van vecht-of-vlucht reacties.
Reacties op gedrag
Gedragsreacties vormen het aspect van emotie waarbij emotie naar buiten toe wordt uitgedrukt, zoals glimlachen, lachen of zuchten. Het is echter cruciaal om te erkennen dat maatschappelijke normen een rol kunnen spelen bij het vormgeven van deze reacties.
Gedragsreacties zijn gezond voor het welzijn van een individu. Een onderzoek in het Journal of Abnormal Psychology rapporteerde dat tijdens het kijken naar negatieve en positieve emotionele films, de onderdrukking van gedragsreacties op emotie deelnemers fysiek beïnvloedde. Daarom blijkt uit het bewijs dat het uiten van verschillende emoties gezond is.
Basisemoties en complexe emoties
Zoals eerder gezegd, is er in het onderzoek naar emotionele psychologie een duidelijke scheiding tussen basisemoties en complexe emoties. Basisemoties waren een onderwerp dat wetenschappers zoals Charles Darwin fascineerde. Charles Darwin was de eerste die suggereerde dat door emoties veroorzaakte gezichtsuitdrukkingen universeel zijn. Binnen de context van evolutie was de implicatie dat emoties en uitingen van emoties voortkomen uit biologische reacties en adaptief zijn voor de menselijke overleving. Verder zijn er emoties waargenomen bij dieren, die essentieel zijn, vooral voor het signaleren.
De gelaatstrekken van emotie
Interessant is dat andere bewijzen suggereren dat gezichtsuitdrukkingen van emoties biologische en genetische doelen hebben. Er zijn overtuigende bevindingen uit een onderzoek naar de gezichtsuitdrukking van emoties van blinde mensen. Zelfs bij mensen die sinds hun geboorte blind zijn, kan de spontane opwinding van emoties gezichtsuitdrukkingen oproepen. Opmerkelijk genoeg zijn deze uitdrukkingen identiek aan die van ziende mensen.
Dezelfde structuur van spieren in het gezicht bestaat bij baby's en volwassenen en wordt volledig functioneel bij de geboorte. Dezelfde structuur is ook aanwezig bij chimpansees. Ze bieden meer ondersteuning voor universele gezichtsuitdrukkingen, net als bij mensen en zelfs niet-menselijke primaten.
De acht basisemoties
Robert Plutchik is een van de onderzoekers op dit gebied die acht primaire emoties voorstelde: woede, angst, verdriet, walging, anticipatie, vertrouwen en vreugde. Vervolgens rangschikte hij ze allemaal in een kleurenwiel. Hoewel de theorie van Plutchik naar hedendaagse maatstaven niet gebruikelijk is, is de bijdrage van het kleurenwiel vooral relevant geweest voor het bestuderen van complexe emoties.
Het kleurenwiel is een complexe vorm die verdeeld is in acht sectoren die de primaire emoties vormen. Er worden acht verschillende kleuren gebruikt, één voor elke sector. Er zijn ook verticale lijnen getrokken op het wiel, en l, die de intensiteit weergeven. Er wordt gezegd dat emoties intenser worden als ze van de buitenkant van het wiel naar het midden bewegen.
Tot slot zijn er relaties tussen de emoties op het wiel. Elke sectie heeft een tegenovergestelde emotie diagonaal ervan die de tegenovergestelde emotie vertegenwoordigt. Sommige emoties zonder kleuren op het wiel zijn een mix van twee primaire of basisemoties.
De zes basisemoties
Paul Ekman was de eerste die een lijst van emoties opstelde, maar hij identificeerde zes basisemoties. In 1999 werd de lijst uitgebreid met meer. De oorspronkelijke zes emoties waren verdriet, blijdschap, angst, woede, verrassing en walging.
Onderzoekers hebben ook gedebatteerd over vier basisemoties. Hoewel de theorie van de zes basisemoties het meest geaccepteerd is, is er recentelijk tegenstrijdig bewijs geleverd door een onderzoek aan de Universiteit van Glasgow in 2014. Ekman creëerde deze lijst en deze maakt deel uit van het historische begrip. De kennis op dit gebied verandert echter voortdurend.
Theorieën over emotie
Verschillende theorieën over emotie worden op scholen onderwezen, maar er bestaan ook minder gangbare theorieën in de literatuur.
James-Lange theorie
De James-Lange theorie is een voorbeeld van een theorie die op scholen wordt onderwezen, omdat het een van de vroegste theorieën is. Deze theorie gaat ervan uit dat psychologische stimuli of opwinding het autonome zenuwstelsel (ANS) doen reageren, wat leidt tot de ervaring van emoties. De fysiologische reacties zouden plaatsvinden vóór het emotionele gedrag en de subjectieve ervaring. Dit gezichtspunt richt zich op het combineren van fysiologische en psychologische reacties.
Kanon-Bard theorie
De Cannon-Bard theorie staat lijnrecht tegenover de James-Lange theorie. Het suggereert dat het lichaam en de emoties tegelijkertijd samen zijn in plaats van na elkaar.
Deze theorie combineert fysiologie en psychologie. Het berust echter op het feit dat informatie tegelijkertijd naar twee verschillende gebieden in de hersenen wordt gestuurd. Die gebieden zijn de amygdala, die essentieel is voor emoties zoals angst. Daarnaast is er de cortex, het algemene gebied dat inputs van informatie die erin wordt gevoerd combineert.
Cognitieve Waarderingstheorie
De cognitieve waarderingstheorie is een theorie die Richard Lazarus onderzocht en die het denken benadrukt. De volgorde is dat een persoon eerst een stimulus ervaart, nadenkt en dan een fysiologische reactie en emotie ervaart.
Gezichts-feedbacktheorie
Tot slot is er de minder gangbare gezichts-feedbacktheorie die zich voornamelijk richt op gezichtsuitdrukkingen. Deze theorie, die sterk verbonden is met de theorieën van Charles Darwin en William James, is het idee dat gezichtsuitdrukkingen emotie beïnvloeden in plaats van een reactie zijn op emotie.
De gezichts-feedbacktheorie is direct verbonden met het belang van de gezichtsspieren voor het ervaren van emoties. Specifieke gezichtsspieren functioneren om de mond open te houden om op een bepaalde manier te glimlachen, wat dient om geluk uit te drukken. Deze theorie zou zeggen dat de fysieke handeling van glimlachen geluk uitdrukt; daarom kan een individu gelukkig worden door simpelweg te glimlachen.
De voordelen van het verkennen van emoties
Van jongs af aan heeft het onderzoeken van emoties verschillende voordelen. Net als volwassenen moeten kinderen strategieën ontwikkelen om met hun emoties om te gaan. Sociaal en emotioneel bewust en vaardig zijn kan helpen bij het vormen van relaties en het oplossen van problemen. Hiervoor is echter steun van volwassenen nodig. Volwassenen kunnen steun, uitleg en onderwijs bieden om kinderen te helpen begrijpen hoe ze met hun gevoelens moeten omgaan.
Werken met kinderen
Een essentiële eerste stap in het werken met kinderen aan hun emoties is hen te leren hoe ze die moeten labelen. Om te beginnen met het stimuleren van de emotionele ontwikkeling van een kind, kun je beginnen met hen te vragen hoe ze zich voelen en je actief af te stemmen op hun emoties.
Volwassenen kunnen ook model staan voor emotioneel bewustzijn en begrip door de hele dag door gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal te laten zien. Daarnaast kan openlijk en gepast over je emoties praten met kinderen helpen om hun emotioneel begrip te bevorderen. Tenslotte kan praten over hoe andere mensen zich voelen in verschillende situaties de ontwikkeling van eigenschappen zoals empathie ondersteunen.
In het algemeen is het belangrijk dat een kind zich op zijn gemak voelt om zijn emoties aan volwassenen te uiten. Het kan extra inspanningen vergen, zoals het kind helpen om zijn gevoelens in te kaderen. Een rolmodel zijn voor emotioneel begrip is belangrijk voor kinderen om zichzelf te begrijpen, wat leidt tot een gezonde uiting van emoties.
Wat is emotionele intelligentie?
Veel mensen hebben wel eens gehoord van IQ of Intelligentiequotiënt, een score die ontworpen is om de menselijke intelligentie te beoordelen. Er bestaat ook een meting voor emoties, emotionele intelligentie of EI genoemd. Het is het vermogen om emoties waar te nemen, te interpreteren en te gebruiken om te communiceren met anderen. Hoewel IQ belangrijk is, kan een hoge EI ook leiden tot veel successen in het leven.
Iemand met een hoge emotionele intelligentie (EI) kan herkennen en beschrijven wat anderen voelen en is zich bewust van zijn eigen gevoelens en emoties. Ze kunnen ook gevoeligheid tonen voor de gevoelens van anderen en empathie tonen. In het algemeen kan een hoge emotionele intelligentie mensen helpen hun eigen emoties te beheersen en anderen beter te begrijpen. Mensen met een hoge emotionele intelligentie worden vaak beschreven als goede luisteraars, reflectief en empathisch.
Bijdragen aan Emotionele Intelligentie
Een persoon die een belangrijke bijdrage leverde aan de ontwikkeling van emotionele intelligentie als concept was Howard Gardner in het midden van de jaren zeventig. Hij daagde toen de normen uit door te suggereren dat intelligentie meer is dan één vaardigheid. De psychologen Peter Salovey en John Mayer introduceerden emotionele intelligentie in de literatuur.
Vragenlijsten Emotionele Intelligentie
Er zijn veel emotionele intelligentie quizzen en vragenlijsten beschikbaar, die kunnen worden onderverdeeld in vier soorten. Er zijn op vaardigheden gebaseerde, op eigenschappen gebaseerde, op competenties gebaseerde en op gedrag gebaseerde tests. Veel van deze tests verwijzen naar de schaal voor emotionele intelligentie als maatstaf; er worden ongeveer tweeënzestig items overwogen, elk met een verschillend gewicht.
Veel mensen nemen vragenlijsten over emotionele intelligentie af uit pure interesse, hoewel ze steeds vaker worden gebruikt voor het aannemen van personeel, bijvoorbeeld in de gezondheidszorg.
Wat is emotieregulatie?
Emotieregulatie verwijst in het algemeen naar het vermogen van een persoon om de emoties die hij ervaart te beïnvloeden, inclusief wanneer en hoe ze worden geuit. Dit proces is complex omdat emotieregulatie zowel automatisch als bewust kan plaatsvinden en het kan op een bewust of onbewust niveau plaatsvinden. Emotieregulatie beïnvloedt het hele scala aan emoties, van negatieve tot positieve emoties. De drie belangrijkste onderdelen van emotieregulatie zijn het initiëren van acties, het remmen van acties en het moduleren van reacties.
De derde component, het moduleren van reacties, is de gezondste techniek om emoties onder controle te houden, omdat het onderdrukken van emoties kan leiden tot nadelige effecten, zoals vermeld in een vorige paragraaf. Emotieregulatie kan worden beschreven als een modificator en een filter voor belangrijke informatie die in het dagelijks leven wordt ervaren.
Studies over emotieregulatie en geestelijke gezondheid hebben een belangrijke relatie aangetoond tussen emotieregulatie en depressiebeheersing. Mensen met lagere angstniveaus hebben vaak een hogere emotionele controle en emotionele intelligentie (EI).
Vaardigheden voor emotieregulatie
Emotieregulatie kan in het begin een uitdaging zijn, maar het kan aangeleerd worden. Mensen kunnen leren om te pauzeren tussen het ervaren van gevoelens en hun reacties. Het kan ook helpen om kritisch na te denken over iemands reacties op hun gevoelens. Daarnaast is het belangrijk om op waarden gebaseerde beslissingen te nemen. Impulsief reageren zonder je emoties te herkennen kan negatieve gevolgen hebben en ervoor zorgen dat je in strijd met je kernwaarden en ethiek handelt. Emotieregulatietechnieken kunnen mensen helpen om dergelijke situaties te vermijden en bewustere en beter afgestemde keuzes te maken.
Vaardigheden zoals zelfbewustzijn zijn belangrijk voor het ontwikkelen van emotieregulatie. Het ontwikkelen van zelfbewustzijn kan het labelen van iemands emoties in de huidige tijd inhouden en het bewust worden van de emotionele aanwezigheid. Mindful bewustzijn kan bijdragen aan zelfbewustzijn omdat het helpt aspecten van de externe wereld te identificeren, zoals het lichaam en de omgeving.
Cognitieve Herwaarderingstechniek
Cognitieve herwaardering is een psychologische techniek die vaak door erkende psychologen of therapeuten aan hun patiënten wordt geleerd. Het vraagt een individu om flexibiliteit en acceptatie van hun emoties. Meestal worden een situatie uit het verleden en de gevoelde emoties vanuit een nieuw perspectief bekeken om een breder bewustzijn te krijgen.
Aanpassingsvermogen is nauw verbonden met flexibiliteit in die zin dat het objectief denken mogelijk maakt. Aanwijzingen voor deze activiteiten zijn onder andere nadenken over situaties die zich in het verleden hebben voorgedaan vanuit het perspectief van iemand anders die hetzelfde heeft meegemaakt.
Tot slot is zelfcompassie belangrijk voor mensen om flexibele ruimte in hun geest te creëren en positieve en negatieve emoties te uiten.
Meditatie en emotieregulatie
Zoals opgemerkt in het vorige hoofdstuk bestaan er verschillende vaardigheden om emoties te reguleren. Meditatie is een beoefening die iemand kan helpen emotionele regulatievaardigheden aan te leren. Meditatie richt zich van nature op de verbinding tussen lichaam en geest en werkt om positieve emotionele gevoelens, emotionele stabiliteit en veerkracht te vergroten, waardoor het algehele welzijn verbetert.
De twee mechanismen die het gebruikt maken van meditatie een effectieve techniek voor het ontwikkelen van emotieregulatie. Het eerste aspect van mindfulness is aandachtscontrole, die de focus van iemands aandacht bepaalt. Het tweede aspect is cognitieve controle, wat inhoudt dat je bewuste en weloverwogen controle uitoefent over je gedachten en gevoelens. Studies hebben aangetoond dat mensen die langdurig mediteren beter verbonden, evenwichtig, gesynchroniseerd, georganiseerd en efficiënt zijn. Meditatie kan ook de plasticiteit van de hersenen beïnvloeden en de hersenen herbedraden voor een betere emotionele verwerking.
De toekomst van emotionele psychologie
Hoewel er veel onderzoek is gedaan naar emotionele psychologie, moet er nog veel worden onderzocht. Zoals eerder vermeld, hebben mensen met psychische aandoeningen baat bij emotionele regulatie. Daarom is dit een aandachtsgebied.
Positieve psychologie
Positieve psychologie is een tak van de psychologie die nauw verwant is aan, maar niet hetzelfde is als emotionele psychologie. Ze richt zich uitsluitend op positieve emoties en de kracht van positief denken en moedigt positieve emoties aan. De waarden van de positieve psychologie omvatten zich goed voelen, zich volledig inzetten, goed doen en genieten. Belangrijk is ook dat mindfulness en zelfcompassie benadrukt worden.
Het is vooral relevant omdat het verband houdt met emotieregulatie als sleutelvaardigheid. Er zijn mogelijkheden voor emotionele psychologie en positieve psychologie om elkaar te overlappen. De samenwerking tussen deze twee takken kan mensen aanmoedigen om hun emoties aan te pakken door positief te denken en hun mindset te veranderen.
Affectieve neurowetenschappen en het begrijpen van emoties
Emoties kunnen ook vanuit een fysiologisch standpunt worden bestudeerd. De affectieve neurowetenschappen lopen voorop in het onderzoek naar emoties. Ondanks de beperkingen van de wetenschappelijke methode bij het verschaffen van een volledig begrip van emoties, blijft het de standaard methodologie die wordt gebruikt in dit type onderzoek.
Volgens een hoofdartikel in het Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry is affectieve neurowetenschap een veelbelovend jong vakgebied binnen de neurowetenschappen. Het wordt gebruikt om de basis van veel psychopathologieën te begrijpen en de neurale basis te onderzoeken van wat emoties en gevoelens beïnvloedt.
Met andere woorden, de neurowetenschappen proberen de specifieke biologische en fysiologische processen te identificeren die ten grondslag liggen aan emoties, waardoor we de emotionele ervaringen die mensen herkennen en labelen binnen verschillende samenlevingen kunnen koppelen aan de bijbehorende fysieke manifestaties.
Emotioneel circuit
De affectieve neurowetenschap daagt deze vereenvoudigde kijk op emoties uit en probeert de complexiteit te verklaren die nodig is om een emotie te produceren. Het is het idee dat hard-wired circuits in iemands hersenen verbonden zijn met bepaalde emoties. Er wordt gedacht dat er zes of zeven van deze circuits in de hersenen zijn. De zeven universele circuits zijn schaamte, zoeken, woede, angst, spel, lust, zorg en paniek. Deze zeven circuits zijn ontdekt bij dieren.
Het is belangrijk dat deze circuits op elkaar inwerken. Zo worden bijvoorbeeld noodsignalen geactiveerd wanneer een dier wordt gescheiden van zijn roedel, wat paniek veroorzaakt en tegelijkertijd zorg activeert. Daarom kan de interactie tussen deze circuits complexe emoties opbouwen.
Vragen over zelfreflectie
Hoewel er veel theorie bestaat over emoties, is het essentieel om te begrijpen dat ze een aanzienlijke invloed kunnen hebben op iemands welzijn. Er zijn een aantal vragen die je jezelf kunt stellen over je emoties.
- Hoe zou ik mezelf beschrijven in termen van emotioneel gedrag?
- Zouden anderen het eens zijn met mijn beoordeling van mijn emotionele gedrag?
- Wat zijn de redenen voor mijn huidige stemming?
- Hoe beïnvloedt mijn stemming mijn besluitvorming?
- Sta ik open voor andere perspectieven?
Deze vragen vereisen zelfreflectie en kunnen leiden tot een hoge emotionele intelligentie. Er zijn ook online vragenlijsten voor emotieregulatie beschikbaar. Over het algemeen is een gezonde zelfexpressie essentieel voor het welzijn.
Referenties
De wetenschap van emotie: De basis van emotionele psychologie | UWA Online
Infographic over onze basisemoties | Lijst van menselijke emoties | UWA Online
Culturele verschillen in emotionele expressie | Paul Ekman Groep
Het verschil tussen gevoelens en emoties | WFU Online.
Wat is emotionele intelligentie?
Emotionele regulatie - Geleide meditatie - Sahaja Online
Positieve psychologie - Harvard Health
Klinische affectieve neurowetenschappen
Emotionele circuits in de hersenen? Yep. - EMDR Therapie - Wayzata, MN
Met kleuters over emoties praten - Better Kid Care
Gezichtsuitdrukkingen van emoties lezen
TU10: De 7 Emotiecircuits - Wat dieren ons kunnen leren over menselijke relaties
17 Emotionele Intelligentie Tests & Assessments (+ Gratis Quiz).
