Stigmatisering van de geestelijke gezondheid verwijst naar negatieve houdingen en gevoelens ten opzichte van mensen met geestelijke gezondheidsproblemen. Stigma's op het gebied van de geestelijke gezondheid kunnen mensen ervan weerhouden om een behandeling voor een psychische aandoening te zoeken en kunnen een negatieve invloed hebben op mensen in hun sociale leven, werk en privéleven.
Belangrijkste opmerkingen
- Stigmatisering van de geestelijke gezondheid is een negatieve houding ten opzichte van mensen met geestelijke gezondheidsproblemen, wat leidt tot discriminatie en belemmeringen voor behandeling.
- Onderwijs en begrip kunnen stigma's verminderen en empathie en steun voor mensen met geestelijke gezondheidsproblemen bevorderen.
- Gemeenschapssteun en een inclusieve omgeving zijn cruciaal in het bestrijden van stigma's en het ondersteunen van herstel van de geestelijke gezondheid.
Stigma op geestelijke gezondheid
De term stigma verwijst over het algemeen naar een negatieve houding ten opzichte van iets of iemand. Als we kijken naar psychische aandoeningen, dan houdt stigma meestal in dat iemand met psychische problemen in diskrediet wordt gebracht, wordt genegeerd of wordt gereduceerd van een compleet persoon tot een stereotype.
Historisch gezien werden mensen met psychische aandoeningen en geestelijke gezondheidsproblemen uitgemaakt voor schadelijke termen als "psychotisch", "gestoord", "gek" of "krankzinnig". Discriminatie komt vaak voor door het stigma op geestesziekten, wat zeer schadelijke gevolgen kan hebben. Het stigma op de geestelijke gezondheid vormt een belemmering voor het diagnosticeren en behandelen van geestelijke gezondheidsproblemen.
Waarom bestaat er een stigma op geestelijke gezondheid?
Stigma komt meestal voort uit een gebrek aan onderwijs of begrip. Mensen oordelen dan snel en bestempelen stereotypen als feiten, waardoor geestelijke gezondheidsproblemen vaak worden weggewuifd of genegeerd. Hoewel er enige verbetering is opgetreden in de voorlichting over geestelijke gezondheid, bestaat het stigma nog steeds.
Volgens een onderzoek zijn er de laatste tijd grote veranderingen opgetreden in het publieke stigma op geestesziekten. Het publieke stigma op depressies is de afgelopen tweeëntwintig jaar afgenomen. Het publieke stigma voor andere psychische aandoeningen, zoals schizofrenie of alcoholverslaving, is echter niet veranderd.
Interessant genoeg is er ook een toename geweest in de publieke acceptatie van de biomedische oorzaken van geestelijke ziekten. Na verloop van tijd accepteerden mensen eerder dat een genetisch of biochemisch probleem geestelijke ziekten kan veroorzaken.
Voorbeelden van stigma's op geestelijke gezondheid
Er bestaan veel soorten stigma's over geestelijke gezondheid. Enkele categorieën van stigma zijn publiek, institutioneel en zelfstigma, hoewel dit geen volledige lijst is. Discriminatie, stereotypen en vooroordelen zijn ook woorden die vaak geassocieerd worden met stigma, omdat veel van het stigma geworteld is in deze concepten.
Een voorbeeld onder het idee van stereotypen en vooroordelen is het stereotype dat geesteszieken gevaarlijk, incompetent, schuldig aan hun stoornis en onvoorspelbaar zijn. Dit voorbeeld zou vallen onder publiek stigma, een meer algemene overtuiging. In dit geval kunnen externe factoren, zoals voorstellingen van mensen met een psychische aandoening in de media, deze overtuiging beïnvloeden.
Institutioneel stigma heeft te maken met beleid en acties van grote instellingen die opzettelijk of onopzettelijk een negatief effect hebben op mensen met psychische aandoeningen.
Zelfstigma is wanneer mensen met een psychische aandoening negatieve gedachten en houdingen hebben over zichzelf vanwege hun psychische aandoening. Een voorbeeld van zelfstigma is dat mensen met een psychische aandoening het gevoel hebben dat ze niet capabel zijn of dat ze schuld hebben aan hun psychische aandoening.
Raciale en etnische invloeden op stigmatisering van geestelijke gezondheid
Het stigma rond ernstige psychische aandoeningen kan een belangrijk probleem zijn, vooral in bepaalde raciale en etnische gemeenschappen. Daarom kunnen mensen in deze culturen een grotere barrière ervaren bij het zoeken naar geestelijke gezondheidszorg.
Een voorbeeld hiervan is te vinden in bepaalde Aziatische culturen, waar neergekeken wordt op het zoeken van professionele hulp voor mensen met een geestelijke ziekte. Het gaat in tegen bepaalde culturele waarden zoals sterke familiebanden, emotionele terughoudendheid en het vermijden van schaamte.
Daarnaast bestaat er onder andere groepen in de Afro-Amerikaanse gemeenschap een algemeen wantrouwen ten opzichte van de geestelijke gezondheidszorg, wat mensen ervan kan weerhouden om een formele behandeling voor geestelijke gezondheidszorg te zoeken.
Negatieve effecten van stigma op geestelijke gezondheid
Volgens statistieken over geestelijke gezondheid weerhoudt het stigma op geestesziekten gemiddeld veertig procent van de mensen met angst of depressie ervan om medische hulp te zoeken. Het kan het welzijn van mensen ernstig aantasten, hun kijk op zichzelf en hun hele zelfbeeld veranderen en leiden tot zelfstigma ten opzichte van hun geestelijke gezondheidstoestand.
Stigmatisering kan invloed hebben op mensen met een psychische aandoening tijdens alle fasen van hun reis door de geestelijke gezondheid, of dat nu is tijdens de behandeling, het begin van hun genezing of tijdens hun herstel.
Aarzeling om hulp te zoeken
Samen met de moeilijke toegang tot geestelijke gezondheidszorg en de angst voor negatieve gevolgen, behoren stigmatiserende negatieve overtuigingen tot de belangrijkste barrières om hulp te zoeken voor emotionele of geestelijke gezondheidsproblemen.
Op institutioneel niveau kunnen wetgeving, financiering en de beschikbaarheid van diensten voor geestelijke gezondheid belangrijke barrières vormen voor geesteszieken. Op gemeenschapsniveau vormen de houding en het gedrag van het publiek ten opzichte van geestesziekten belangrijke barrières.
Lopend onderzoek suggereert dat mensen die in landen wonen met een hoger percentage hulpzoekenden, gebruik van behandeling, betere toegang tot informatie over het omgaan met geestelijke gezondheid en minder stigmatiserende houdingen, over het algemeen minder last hebben van zelfstigma en ervaren discriminatie.
Hoewel er wereldwijd nog steeds stigmatiserende houdingen bestaan. Specifiek is aangetoond dat terughoudende overtuigingen over de effectiviteit van behandeling en geestelijke gezondheidszorg aan het begin van de behandeling van invloed zijn op het behandelgedrag in de geestelijke gezondheidszorg.
Stigma op geestelijke gezondheid in de samenleving
Stigmatisering van de geestelijke gezondheid is een belangrijk probleem voor de volksgezondheid. Door de recente erkenning van het stigma op de geestelijke gezondheid hebben veel landen, zoals Canada, Nieuw-Zeeland, Denemarken en het Verenigd Koninkrijk, volksgezondheidsprogramma's ontwikkeld om geestelijke gezondheidsproblemen aan te pakken.
In het Verenigd Koninkrijk zijn antistigma programma's gericht op verschillende groepen en opereren ze op verschillende niveaus om de geestelijke gezondheid van mensen te ondersteunen. Deze omvatten nationale sociale marketingcampagnes en kleine gemeenschapsgroepen. Hoewel deze programma's bestaan, zijn er nog geen gegevens beschikbaar over hun effectiviteit.
Stigma op geestelijke gezondheid in de professionele omgeving
Werk kan positief zijn voor de geestelijke gezondheid; het kan zorgen voor bestaansmiddelen, een gevoel van zelfvertrouwen, een kans op positieve relaties en verschillende andere voordelen. Een slechte werkomgeving, waaronder discriminatie en ongelijkheid, een te hoge werkdruk, weinig controle over het werk en onzekerheid, kan echter allemaal leiden tot een slechte geestelijke gezondheid.
Een groot percentage volwassenen in de werkende leeftijd geeft aan een psychische aandoening te hebben. Gezien deze statistieken is het duidelijk dat werkomgevingen die de geestelijke gezondheid en psychische aandoeningen ondersteunen, aangemoedigd moeten worden. Er zijn praktische maatregelen die risico's voor de geestelijke gezondheid kunnen voorkomen, de gezondheid kunnen beschermen en bevorderen en werknemers met deze aandoeningen kunnen ondersteunen.
Enkele aanbevolen strategieën zijn managers trainen in strategieën voor geestelijke gezondheid, werknemers trainen in geestelijke gezondheidsvaardigheden en interventies en mogelijkheden implementeren voor mensen met geestelijke gezondheidsproblemen.
Het is een belangrijk onderwerp om te bespreken; uit een nationale enquête van de American Psychiatric Association (APA) bleek dat stigmatisering van de geestelijke gezondheid een belangrijk probleem is op de werkvloer.
De helft van de werknemers maakte zich zorgen over het bespreken van psychische aandoeningen en problemen op hun werk, en meer dan een derde maakte zich zorgen dat ze teruggedrongen of ontslagen zouden worden als ze geestelijke gezondheidszorg zouden zoeken voor hun psychische aandoeningen.
Hoewel er een generatiekloof is, waren millennials eerder geneigd om over hun psychische aandoeningen te praten dan babyboomers.
Stigma op geestelijke gezondheid in sociale omgevingen
Omdat stigma een sociaal fenomeen is, komt dit stigma vaak voor in sociale omgevingen. Of het nu gaat om leeftijdsgenoten, vrienden of familieleden, iemand die slachtoffer is van stigma kan het gevoel hebben dat hij anders wordt behandeld en van veel dingen in de samenleving wordt uitgesloten vanwege zijn geestelijke gezondheid. Dit wordt sociaal stigma genoemd.
Mensen met ernstige psychische aandoeningen kunnen zich identificeren met hun aandoening en er een etiket opgeplakt krijgen, waardoor ze kwetsbaar worden voor vooroordelen en discriminatie op het gebied van geestelijke gezondheid.
Het kan leiden tot een laag zelfbeeld en zelfstigma, aarzeling ten opzichte van geestelijke gezondheidszorg, uitstel van het zoeken naar behandeling en terugtrekking uit de maatschappij in het algemeen.
Het is dus duidelijk dat stigmatisering binnen het sociale stigma al bestaande geestelijke gezondheidsproblemen kan verergeren en geestelijke gezondheidsproblemen kan bagatelliseren.
Stigma's op geestelijke gezondheid aanpakken
Er zijn veel veranderingen die kunnen helpen om het stigma op de geestelijke gezondheid te verminderen. De eerste is educatie; kennis van de feiten en onderzoeken over geestesziekten en psychische aandoeningen kan mensen helpen zich in te leven in mensen met een psychische aandoening.
Bewustwording van houding en gedrag is ook essentieel, met name bij het vangen van veroordelend denken en eerdere stereotype overtuigingen over geestelijke gezondheid.
Dit heeft ook te maken met taal, het zorgvuldig kiezen van woorden en het bewust communiceren met mensen met psychische aandoeningen.
Anderen voorlichten en kennis delen kan ook zeer effectief zijn, vooral bij het bestrijden van mythes en negatieve stereotypen over geestelijke gezondheidsproblemen.
Het ondersteunen van mensen met geestelijke gezondheidsproblemen en het focussen op het positieve kan helpen om stigma's te verminderen, omdat het mensen met geestelijke gezondheidsproblemen kan helpen om hun zelfbeeld terug te krijgen.
Tot slot is het stimuleren van gelijkheid en inclusie essentieel, omdat discriminatie van mensen met psychische gezondheidsproblemen veel voorkomt.
Sterkere gemeenschappen bouwen voor geestelijke gezondheid
Een van de meest effectieve manieren om mensen die worstelen met psychische aandoeningen te helpen genezen, is door hulpbronnen te gebruiken en steun te krijgen voor hun geestelijke gezondheid. Het opbouwen van sterkere gemeenschappen betekent het creëren van een steungroep met mensen die men vertrouwt.
Deze gemeenschappen kunnen bestaan uit een hechte kring van familieleden en vrienden of kunnen zich zelfs uitbreiden tot professionals in de geestelijke gezondheidszorg, lokale gemeenschapscentra en plaatselijke centra voor geestelijke gezondheidszorg.
Er bestaan ongeveer zeven soorten sociale steun, waaronder emotionele steun, informatieve steun, tastbare steun, bevestigende steun en steun om erbij te horen. Beginnen op één gebied kan mogelijkheden openen voor anderen om te verkennen en een positievere sfeer te creëren.
Educatie rond stigma's op geestelijke gezondheid
Onderwijs is een belangrijk middel om het stigma te verminderen, waardoor mensen perspectief en begrip krijgen. Zoals eerder vermeld, hebben bepaalde landen op nationaal niveau maatregelen genomen om het stigma op de geestelijke gezondheid te bestrijden en het bewustzijn voor geestelijke gezondheid te vergroten.
Sommige scholen hebben actie ondernomen om het stigma op de geestelijke gezondheid te verminderen. Scholen beginnen bijvoorbeeld op een cultureel inclusieve manier antistigmapraktijken in te voeren en er is een verhoogde prioriteit voor scholen om zich te richten op geestelijke gezondheidsproblemen.
Bewustwordingscampagnes, leerprogramma's op basis van het lesprogramma en veilige en ondersteunende omgevingen worden steeds gewoner. Hoewel scholen en andere instellingen actie ondernemen om het bewustzijn over geestelijke gezondheid te vergroten en stigma's over geestelijke ziekten te verminderen, kan er nog veel werk worden verzet.
Bronnen
Psychiatry.org - Stigma, vooroordelen en discriminatie van mensen met een psychische aandoening
Stigma op geestesziekten - omgaan met stigma en hoe het te verminderen | healthdirect
Geestelijke gezondheid op het werk
Stigma op geestesziekte, hulp zoeken en volksgezondheidsprogramma's - PMC
De verschillende soorten sociale steun begrijpen | Thuisbasis
Het stigma op geestelijke gezondheid op scholen verminderen
Disclaimer
De inhoud van dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden en is niet bedoeld ter vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Het wordt altijd aanbevolen om een gekwalificeerde zorgverlener te raadplegen voordat u veranderingen aanbrengt in uw gezondheid of als u vragen of zorgen hebt over uw gezondheid. Anahana is niet aansprakelijk voor fouten, weglatingen of gevolgen die kunnen voortvloeien uit het gebruik van de verstrekte informatie.
