Pijn is een subjectieve ervaring waarbij werkelijke of potentiële fysiologische schade optreedt. Dit gevoel is voor iedereen anders en kan verkeerd begrepen en geïnterpreteerd worden.
Pijn wordt chronisch als het langer dan drie maanden aanhoudt; een van de redenen waarom het zo controversieel is, is dat velen het moeilijk te geloven vinden dat pijn zo lang kan aanhouden, zelfs bij relatief gezonde mensen.
Om chronische pijn te begrijpen, moet je eerst begrijpen wat pijn in zijn oorspronkelijke betekenis is. Pijn treedt op wanneer er potentiële of werkelijke fysiologische of emotionele schade is aan het lichaam. Zenuwreceptoren ontvangen de sensatie van fysieke pijn in het lichaam, die pijnsignalen terugstuurt naar de hersenen. Dingen zoals brandwonden, snijwonden, kneuzingen, hoofdpijn en buikpijn kunnen allemaal fysiologische pijn veroorzaken.
Er is sprake van chronische pijn als iemand gedurende langere tijd pijn ervaart. Veel onderzoekers hebben gedebatteerd over de precieze hoeveelheid tijd om pijn als "chronisch" te kwalificeren, maar er is overeenstemming over criteria voor chronische pijn. Pijn die als chronisch wordt beschouwd, houdt meestal langer aan dan klinisch wordt verondersteld, kan een onduidelijke diagnose hebben en is meestal resistent tegen behandeling.
Het verschil tussen chronische pijn en acute pijn is de duur van beide. Chronische pijn is ofwel pijn die langer dan drie maanden aanhoudt of pijn die doorgaat na de genezingsfase volgend op het oorspronkelijke fysiologische probleem. Aan de andere kant is acute pijn meestal het gevolg van fysiologisch letsel. Het duurt meestal maar kort, meestal slechts zo lang als nodig is om het onderliggende en oorzakelijke probleem op te lossen. Als de onderliggende oorzaak verdwijnt, kan de acute pijn tot drie maanden aanhouden. Het wordt als chronische pijn beschouwd als het deze tijdslijn overschrijdt.
Net als acute pijn heeft chronische pijn veel mogelijke oorzaken. Studies hebben aangetoond dat de meest voorkomende oorzaak van chronische pijn artrose is, een aandoening waarbij het kraakbeen in de gewrichten wordt afgebroken. Het komt meestal voor in de heupen, knieën en handen. Andere veel voorkomende oorzaken van chronische pijn zijn verschillende rugproblemen en algemene aandoeningen van het bewegingsapparaat zoals peesontsteking en osteoporose. Chronische pijn kan ook het gevolg zijn van neurologische aandoeningen die worden veroorzaakt door schade aan het zenuwstelsel, waaronder de hersenen en het ruggenmerg, zoals migraine, neuralgie en nog veel meer.
Omdat chronische pijn nog niet volledig wordt begrepen, kan het een uitdaging zijn om vast te stellen wat iemand ertoe aanzet om chronische pijn te ontwikkelen. Toch heeft onderzoek grondig enkele theorieën ontwikkeld over mensen die een verhoogd risico lijken te lopen op deze aandoening.
Ten eerste is pijn een belangrijke component in het risico op het ontwikkelen van chronische pijn; hoe erger de initiële pijn is, hoe meer pijnlocaties er zijn en hoe groter de kans dat iemand chronische pijn ontwikkelt. Onderzoek toont aan dat er bij ernstige kortdurende pijn anatomische veranderingen in de hersenen plaatsvinden, waardoor de persoon vatbaar wordt voor chronische pijn.
Een andere risicofactor is geestelijke gezondheid. Aandoeningen zoals angst, depressie en catastroferen kunnen samengaan met chronische pijn en leiden tot slechte resultaten bij mensen die pijn ervaren. Geestelijke gezondheid en chronische pijn zijn met elkaar verbonden, omdat chronische pijn een uitdaging kan zijn om mee om te gaan, wat kan leiden tot geestelijke gezondheidsproblemen en vice versa. Een goede behandeling van beide is een effectieve manier om de prognose voor chronische pijn te verbeteren.
Wanneer mensen te maken hebben met meerdere gezondheidsaandoeningen, kan het lichaam overweldigd raken, waardoor het fysiek instort en chronische pijn veroorzaakt. Of het nu gerelateerd is aan hun reeds bestaande chronische ziekte of niet, iemand met een chronische ziekte kan chronische pijn ervaren op musculoskeletaal niveau.
Net als psychische aandoeningen en hun relatie met chronische pijn, kunnen chronische lichamelijke ziekten ook een vicieuze cirkel veroorzaken van verergering van beide aandoeningen. Pijnbestrijding is essentieel om het lichaam een pauze te gunnen en om de reeds bestaande chronische aandoening te kunnen beheersen.
Andere aanpasbare risicofactoren die bijdragen aan chronische pijn zijn roken, alcohol, obesitas, niveau van lichamelijke activiteit, slaap, voeding, beroeps-, omgevings- en psychologische factoren. Net als bij veel andere chronische ziekten kan het veranderen van deze aanpasbare factoren helpen om chronische pijn te voorkomen of de prognose te verbeteren.
Aan de andere kant zijn veel risicofactoren niet aanpasbaar; leeftijd, geslacht, culturele en sociaaleconomische achtergrond, geschiedenis van trauma, letsel of geweld en erfelijke factoren kunnen iemand een groter risico geven op het ontwikkelen van chronische pijn. Deze factoren zijn moeilijk te veranderen, maar preventie op andere niveaus en vroegtijdige diagnose en behandeling zijn geweldige hulpmiddelen om de algehele resultaten voor deze mensen te verbeteren.
Chronische pijn ziet er niet bij iedereen hetzelfde uit. Het kan echter algemene patronen volgen die vaker voorkomen in bepaalde delen van het lichaam, zoals gewrichtspijn in de heupen, knieën en handen, rugpijn, nekpijn, hoofdpijn en migraine zijn enkele van de meest voorkomende gebieden van chronische pijn aan het bewegingsapparaat.
Hoewel dit veel voorkomt, ervaren mensen verschillende sensaties, frequenties en pijnpatronen. Neurologische aandoeningen die chronische pijn veroorzaken, resulteren in een brandend, tintelend en verdoofd gevoel als gevolg van schade aan het ruggenmerg, de ruggenmergzenuwen en het algehele zenuwstelsel. De grote les die je hier kunt leren is dat geen enkele pijn voor iedereen hetzelfde is en dat het essentieel is om het als zodanig te behandelen.
Chronische pijn is meestal het gevolg van een onderliggende aandoening of probleem. Bij het diagnosticeren van chronische pijn zal de zorgverlener proberen vast te stellen wat de oorzaak is. Er zijn echter geen specifieke tests nodig om te bepalen of iemand chronische pijn heeft of niet, maar eerder een paar vragen om de locatie, oorsprong, intensiteit, frequentie en vele andere factoren te achterhalen die bijdragen aan de pijn.
De arts kan vragen waar de pijn zich bevindt, of de pijn uitstraalt naar andere delen van het lichaam, hoe intens de pijn is op een schaal van nul tot tien, hoe vaak de pijn optreedt, of de pijn invloed heeft op de dagelijkse activiteiten en of er iets is waardoor de pijn beter of slechter wordt. Met deze informatie kan de arts de chronische pijn vaststellen.
Door specifieke criteria af te vinken, kan de zorgverlener beslissen of het wel of niet als chronische pijn wordt beschouwd. Omdat pijn subjectief is, kan alleen de persoon die de pijn ervaart deze beschrijven, waardoor het vaak moeilijk is om chronische pijn naast een onderliggende aandoening te diagnosticeren.
Chronische pijn kan psychogeen zijn of geen bekende lichamelijke oorzaak hebben. Veel zorgverleners hebben moeite om te begrijpen hoe iemand zo lang pijn kan hebben zonder een zichtbare of gevonden oorzaak. De psychogene oorzaak leidt tot verkeerde diagnoses, onjuiste behandeling en management van pijn en een uitdagende ervaring voor de persoon die ermee te maken heeft. Het stellen van een diagnose van chronische pijn en het type pijn zal leiden tot de juiste behandeling en algehele pijnbestrijding.
Hoewel er maar heel weinig specifieke tests zijn om de pijn zelf te diagnosticeren, meestal een symptoom van een oorzakelijke aandoening, is de volgende stap van de zorgverlener het diagnosticeren van een aandoening die mogelijk de aanhoudende pijn veroorzaakt.
Afhankelijk van de symptomen en het pijnniveau van de patiënt zal de arts beslissen welke onderzoeken nodig en geschikt zijn. Veel voorkomende onderzoeken zijn bloedtesten, spieractiviteitstesten, beeldvormende testen zoals röntgenfoto's en MRI's, zenuwgeleidingsonderzoeken, reflex- en evenwichtstesten, ruggenmergvloeistoftesten en urinetesten.
Dit zijn algemene voorbeelden van wat de diagnose chronische pijn kan stellen, maar een arts kan nog veel meer onderzoeken bestellen om de diagnose te bevestigen. Het type onderzoek dat wordt uitgevoerd, hangt af van de symptomen en de antwoorden op vragen over de pijn.
Het eerste doel van de behandeling van chronische pijn is om de oorzaak zo snel mogelijk te behandelen. Of het nu gaat om artritispijn, kankerpijn, chronische hoofdpijn als gevolg van een neurologische aandoening of ernstig trauma, rugpijn of andere chronische pijn, de prognose en uitkomst van behandelingen worden verbeterd als de pijn onmiddellijk wordt behandeld. Door de onderliggende oorzaak te behandelen, is er hoop dat chronische pijn verdwijnt.
Chronische pijn kan aanhouden lang nadat de oorzaak verdwenen is. Het is ook mogelijk dat ze geen verklaring kunnen vinden. In beide gevallen is het doel niet langer om de aandoening te behandelen, maar om de pijn te beheersen, pijnbeheersing te ontwikkelen en algehele pijnverlichting te implementeren.
De lijst zou alleen maar langer worden als we zouden benoemen hoe we onderliggende aandoeningen moeten behandelen. Elke aandoening is anders en vereist een andere aanpak en oplossing. De behandeling van chronische pijn zonder bekende oorzaak kan echter iets gemakkelijker worden ingeperkt, maar blijft complex en verwarrend.
Effectieve pijnbestrijding wordt gedaan door een team van zorgverleners, die communiceren en zorg en therapieën coördineren. In deze gevallen worden verschillende fysieke medicijnen, pijnstillers, medische behandelingen en psychologische therapieën gebruikt en zijn deze nodig om de chronische pijn te verlichten. Zorgprofessionals zoals neurologen, pijnspecialisten, ergotherapeuten en fysiotherapeuten werken samen om een grondig en effectief plan op te stellen.
Fysiotherapie behandelt chronische pijn aan het bewegingsapparaat, chronische lage rugpijn, spierspanning, algemene chronische rugpijn en alles wat daarop lijkt. Het doel van fysiotherapie is om de fysieke functie te behouden en zelfs te herstellen. Fysiotherapie zorgt er op zijn beurt voor dat het bewegingsapparaat gezond blijft bij chronische pijn en dat spier- en bewegingsverlies wordt hersteld.
Deze interventies hebben meestal weinig impact en zijn afgestemd op het individu voor optimale resultaten; door elke sessie het bewegingsbereik en het dragen van gewicht te verbeteren, wordt de pijn verlicht. Zelfs mensen met spanningshoofdpijn kunnen baat hebben bij deze therapie; hoewel neurologisch van aard, kunnen mensen enige verlichting krijgen door spierspanning los te laten.
Chronische pijn kan een negatieve invloed hebben op de geestelijke gezondheid, productiviteit en algehele kwaliteit van leven, vooral psychogene pijn. Chronische pijn kan de slaap, de mentale toestand en het algeheel functioneren beïnvloeden. Soms is fysieke pijnbestrijding niet voldoende om te helpen met de secundaire psychologische effecten van deze aandoening.
Onderzoek suggereert dat psychologische behandelingen, waaronder cognitieve gedragstherapie, kleine maar significante verbeteringen veroorzaken in pijn, slaap, mentale status, functionaliteit en algeheel welzijn, waarbij cognitieve gedragstherapie het meest significante effect heeft.
Deze klinische onderzoeken worden gedaan om de effecten van psychologische behandeling van pijnstoornissen te leren kennen en hebben ertoe bijgedragen dat professionals in de gezondheidszorg overal meer openstaan voor deze behandelingen dan in het verleden en dat deze behandeling voor chronische pijn nu vaker wordt opgenomen in het revalidatieplan.
De effecten van chronische pijn op iemands dagelijks leven zijn andere psychologische aspecten waar rekening mee moet worden gehouden. Mensen met chronische aanhoudende pijn zijn soms niet in staat om dagelijkse activiteiten zoals koken en schoonmaken uit te voeren. In sommige gevallen kan de pijn zo hevig worden dat ze zelfs niet meer in staat zijn om essentiële activiteiten uit te voeren, zoals eten, in bad gaan of zichzelf aankleden.
Het is ook essentieel om rekening te houden met de mentale gevolgen van frustrerende omstandigheden; psychogene pijn, of pijn zonder bekende lichamelijke oorzaak, kan leiden tot veel mentale problemen. Dit is nog een voorbeeld van hoe cognitieve gedragstherapie en andere therapieën kunnen helpen om met deze stress en emoties om te gaan.
De gezondheid van de persoon kan verslechteren zonder een robuust ondersteuningssysteem. Ergotherapie wordt in deze gevallen overwogen om de zorg voor de persoon te coördineren, oplossingen voor deze problemen te bedenken en met de persoon en hun ondersteuningssysteem samen te werken om deze hindernissen als gevolg van chronische pijn te overwinnen.
Met de hulp en het advies van de andere leden van het gezondheidsteam zullen artsen pijnstillers voorschrijven om de pijn enigszins te verlichten. Deze kunnen ook worden gebruikt in combinatie met andere genoemde niet-farmacologische methoden. Pijnstillers zoals niet-steroïde ontstekingsremmers, NSAID's zoals Advil, opioïden en spierverslappers maken deel uit van de medische behandeling om de pijn te beheersen. Het routinematig of naar behoefte innemen van deze middelen, op basis van wat de arts voorschrijft, kan een geweldige manier zijn om het lichaam te ontlasten en het te helpen rusten en zichzelf te genezen in plaats van voortdurend tegen de pijn te vechten.
Naast voorgeschreven medicijnen zoals niet-steroïde ontstekingsremmers, NSAID's, opioïden en verschillende therapieën, bestaan er een paar standaard medische procedures om chronische pijn te helpen beheersen en behandelen. Ook dit wordt vaak gedaan naast andere medische interventies in een pijnbestrijdingsplan om de pijn te verlichten door deze vanuit verschillende invalshoeken te benaderen.
Transcutane elektrische zenuwstimulatie, of TENS, is een procedure waarbij kleine schokjes worden toegediend via elektroden die op de huid worden geplaatst. Deze elektrische impulsen worden afgegeven aan de zenuwuiteinden onder de huid, waardoor voortdurend zenuwsignalen naar de hersenen en het ruggenmerg worden gestuurd. Deze impulsen hebben meestal het effect dat ze de pijn behandelen en verlichten via het zenuwstelsel.
Een andere benadering van het centrale zenuwstelsel om chronische pijn te verlichten is door middel van zenuwblokkades. Een arts injecteert een verdovingsmiddel op de plaats van de pijn om de pijn in dat gebied te verlichten. Mensen met chronische pijn kunnen hier baat bij hebben, omdat het de pijnsignalen blokkeert die via de zenuwuiteinden naar het ruggenmerg en de hersenen in het zenuwstelsel worden gestuurd.
Als het lichaam bijvoorbeeld iets warms aanraakt, sturen de pijnzenuwen pijnsignalen via het ruggenmerg naar de hersenen en het centrale zenuwstelsel om de hersenen te vertellen dat het lichaam pijn heeft en dienovereenkomstig te handelen door de hand weg te nemen. Met zenuwblokkades neemt het verdovingsmiddel die eerste pijnreactie weg, waardoor er geen pijnsignalen in de hersenen aankomen; de hersenen zijn zich niet bewust van enige pijn in dat gebied.
Een andere effectieve pijnverlichtende procedure zijn epidurale steroïde injecties. Dit wordt uitgevoerd bij mensen met matige tot ernstige pijn en gecombineerd met andere medische behandelingen. Dit wordt gedaan door ontstekingsremmende medicijnen, zoals een steroïde of corticosteroïde, in de ruimte rond de ruggenmergzenuwen te injecteren om de pijn te behandelen. Steroïden zijn medicijnen die ontstekingen verminderen en daardoor de pijn verminderen.
Ten eerste draagt stress enorm bij aan chronische pijn. Door op verschillende manieren aan stressmanagement te doen, kan de pijn aanzienlijk worden verminderd. Zoals gezegd kunnen verschillende soorten psychologische therapie helpen om de mentale stress in het dagelijks leven en de algemene stress van het hebben van een chronische aandoening te verlichten. Mensen hebben veel manieren om stress te verminderen; het beoefenen van effectieve technieken kan helpen om chronische pijn te verlichten en te voorkomen dat deze verergert.
Lichaamsbeweging is een risicofactor voor veel gezondheidsproblemen, waaronder chronische pijn. Hoewel deze aandoening het moeilijk kan maken om te sporten vanwege de hoge pijnniveaus, verminderde mobiliteit en algehele vermoeidheid door het omgaan met een chronisch probleem, staat lichaamsbeweging erom bekend dat het de pijn vermindert en tegelijkertijd stress verlicht. Samenwerken met een fysiotherapeut is een geweldige manier om een oefenplan te ontwikkelen dat geschikt is voor een specifiek type chronische pijn. Zelfs oefeningen met weinig impact, zoals wandelen of dynamisch stretchen, kunnen goed zijn voor chronische pijn, evenals herstellende of rustige yoga.
Voeding is altijd gekoppeld aan de algemene gezondheid en speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van bepaalde gezondheidsproblemen. Hoewel voeding niet noodzakelijkerwijs de oorzaak is van chronische pijn, kan het wel een grote invloed hebben op iemands gezondheid. Een slecht dieet veroorzaakt een slechte gezondheidstoestand en zal op zijn beurt de chronische pijn negatief beïnvloeden. Een gezond en gevarieerd dieet zorgt ervoor dat je alle juiste voedingsstoffen binnenkrijgt voor een gezond lichaam. De juiste voeding zorgt ervoor dat het lichaam in de best mogelijke staat is om de dagelijkse pijn te bestrijden en er effectief van te genezen.
Een arts of voedingsdeskundige kan een ontstekingsremmend dieet aanraden. Veel voedingsmiddelen bevatten eigenschappen die ontstekingen veroorzaken. Hoewel minder belangrijk, kan iemand met reeds bestaande chronische pijn de effecten van deze ontstekingsbevorderende voedingsmiddelen voelen. Een dieet waarbij voedingsmiddelen zoals rood vlees en geraffineerde koolhydraten worden vermeden, kan zeer heilzaam zijn voor mensen die chronische pijn hebben.
Tot slot is slaap een noodzakelijke handeling die heel belangrijk is voor een goede gezondheid. Zonder slaap zou het lichaam niet in staat zijn om zichzelf fysiek en mentaal te herstellen. Bij chronische pijn ervaart het lichaam veel mentale en fysieke stress die op de lange termijn kan leiden tot meer en meer medische aandoeningen. Door de aanbevolen hoeveelheid kwaliteitsslaap te krijgen, kan het lichaam die tijd nemen om zichzelf te herstellen en kleine problemen op moleculair en cellulair niveau te genezen.
Door verwarring over de symptomen, de oorzaak en het algemene verloop van chronische pijn schiet de behandeling vaak tekort. Er zijn veel onderzoeken gedaan en er wordt nog steeds onderzoek gedaan om deze aandoening beter te begrijpen.
Op dit moment is er geen remedie die garandeert dat chronische pijn verdwijnt. Gelukkig zijn er eindeloos veel behandelingen om deze pijn te verminderen en te beheersen. Afhankelijk van het type chronische pijn dat iemand heeft, zal het zorgteam samenwerken om verschillende behandelingen, medicijnen en andere therapieën te plannen die de patiënt het beste helpen.
Onderzoek toont aan dat met de juiste combinatie van behandelingen en effectieve behandeling van de symptomen, de pijn met ongeveer 30% kan worden verminderd. Voor mensen die dagelijks chronische pijn en veel pijn ervaren, kan dit getal heel veelzeggend zijn en een hogere kwaliteit van leven betekenen voor deze mensen. Gelukkig hebben onderzoekers deze verwarrende aandoening niet opgegeven; ze gaan door met het voltooien van onderzoeken en klinische studies om chronische pijn beter te begrijpen en daarom beter te behandelen in de hoop ooit een geneesmiddel te vinden.
Chronische pijn is zowel een mentale als een fysieke uitdaging en chronische pijn brengt zijn eigen complicaties met zich mee. Velen zijn psychologisch; depressie, angst, middelenmisbruik en een verhoogd risico op suïcidale gedachten en zelfmoord komen veel voor bij mensen met deze aandoening. De juiste medische hulp zoeken en deelnemen aan therapieën kan de gevolgen van deze complicaties helpen voorkomen en verminderen.
Andere veel voorkomende complicaties bij deze populatie zijn een verminderde kwaliteit van leven door het onvermogen om te socialiseren, dagelijkse levensactiviteiten te voltooien en minder te genieten van vrijetijdsactiviteiten. Chronische pijn is een vicieuze cirkel, dus verergering van reeds bestaande chronische pijn komt vaak voor.
De juiste medische hulp zoeken bij chronische pijn kan helpen de symptomen te verminderen, de kwaliteit van leven te verbeteren, complicaties te voorkomen en een prognose te geven. Behandeling en management van chronische pijn hebben een lange weg afgelegd en kunnen een enorme verlichting brengen voor mensen met chronische pijn.
Zoals eerder gezegd, is het handhaven van een gezonde levensstijl essentieel om de kans op het ontwikkelen van chronische pijn te verkleinen. Iemand met een gezonde levensstijl en een goede algemene gezondheid heeft meer kans om goed te herstellen van ziekten en verwondingen zonder een chronische gezondheid te ervaren, in tegenstelling tot iemand met een slechte gezondheid en een ongezonde levensstijl.
Een goede en regelmatige nachtrust, een gezond en gevarieerd dieet, een snelle en effectieve behandeling van ziekten en medische hulp zoeken als er gezondheidsproblemen zijn, zijn allemaal manieren om chronische pijn te voorkomen en te zorgen voor een goede pijnbestrijding.
Chronische pijn duurt drie maanden of houdt aan nadat de onderliggende en oorzakelijke aandoening is verholpen. Als iemand nog steeds pijn heeft nadat een infectie, verwonding of aandoening is genezen of behandeld, is het een goed idee om medische hulp te zoeken om de juiste pijnbehandeling en -behandeling te krijgen.
Er bestaat geen eenduidige remedie voor chronische pijn omdat deze zo veranderlijk is. Verschillende onderliggende oorzakelijke aandoeningen, externe factoren en veel symptomen maken het moeilijk om een exacte behandeling te vinden. Behandeling en management kunnen de levenskwaliteit bij chronische pijn aanzienlijk verbeteren tot het punt waarop de persoon niet langer dagelijks lijdt. Aan de andere kant is chronische pijn onafhankelijk verdwenen zonder redelijke verklaring en kan chronische pijn worden gestopt door de onderliggende oorzaak te behandelen.
Chronische pijn - Gezondheid - Canada.nl
Chronische pijn | Johns Hopkins Medicine
Cognitieve gedragstherapie, lichaamsbeweging of beide voor de behandeling van ...
Chronische pijn: Wat is het, oorzaken, symptomen en behandeling?
Epidemiologie van chronische pijn - hoe passen leefstijlfactoren hierin?
Prevalentie, oorzaken, ernst, impact en beheer van ...
Naar een theorie van chronische pijn - PubMed
De inhoud van dit artikel is alleen bedoeld voor informatieve doeleinden en is niet bedoeld ter vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Het wordt altijd aangeraden om een gekwalificeerde zorgverlener te raadplegen voordat je veranderingen aanbrengt met betrekking tot je gezondheid of als je vragen of zorgen hebt over je gezondheid. Anahana is niet aansprakelijk voor fouten, weglatingen of gevolgen die kunnen voortvloeien uit het gebruik van de verstrekte informatie.