Układ oddechowy jest jednym z najważniejszych układów w ludzkim ciele, odpowiedzialnym za dostarczanie organizmowi tlenu i pozbywanie się dwutlenku węgla.
Oddychanie jest przede wszystkim mimowolnym procesem kontrolowanym przez autonomiczny układ nerwowy, ale może być również kontrolowane poprzez pracę z oddechem. Układ oddechowy obejmuje wiele struktur, w tym nos, jamę ustną, gardło, tchawicę i płuca.
Układ oddechowy jest przede wszystkim układem mimowolnym, ponieważ kontroluje go autonomiczny układ nerwowy organizmu. Układ oddechowy umożliwia wiele procesów, ale jest przede wszystkim regulatorem oddychania, znanego również jako oddychanie.
Oddychanie polega na wymianie tlenu dostającego się do płuc na dwutlenek węgla opuszczający ciało. Oddychanie jest głównie procesem mimowolnym, kontrolowanym przez mózg i autonomiczny układ nerwowy. Istnieją jednak przypadki, w których oddychanie jest kontrolowane dobrowolnie. Przykładami dobrowolnie kontrolowanego oddechu są śpiew i mowa.
Układ oddechowy jest również zaangażowany w węch. Śluz w układzie oddechowym pomaga chronić organizm przed drobnoustrojami i wirusami. Układ oddechowy ma dwie strefy:
Układ oddechowy obejmuje wiele narządów i układów, w tym:
Nos umożliwia przedostawanie się powietrza do organizmu. Przegroda nosowa to struktura, która dzieli wnętrze nosa na dwie jamy nosowe. Nos również filtruje i oczyszcza powietrze dostające się do organizmu oraz usuwa cząsteczki i alergeny.
Lepki śluz wyściela dwie jamy nosowe, wyłapując cząsteczki i alergeny. Śluz ten zatrzymuje cząsteczki kurzu, bakterie i inne zanieczyszczenia środowiskowe.
W jamie nosowej znajdują się również drobne włoski zwane rzęskami. Te drobne włoski przenoszą śluz z jamy nosowej do tylnej części gardła, gdzie jest on połykany i neutralizowany w żołądku.
Nos jest również w stanie ogrzać i nawilżyć powietrze. Podczas wdechu powietrze przepływa przez wyściółkę nosa, przez zatoki i do struktury konchy. Te trzy fałdy to puste przestrzenie, które ogrzewają i nawilżają drogi oddechowe oraz pomagają w drenażu nosa.
Jama ustna jest częścią górnych dróg oddechowych. Przełyk to kanał prowadzący z jamy ustnej i gardła do żołądka.
Chociaż oddychanie przez nos jest znacznie bardziej powszechne, zdarza się również oddychanie przez usta, jednak jest ono odradzane jako główna metoda oddychania.
Przede wszystkim odradza się oddychanie przez usta, ponieważ może ono prowadzić do zaburzeń snu, problemów stomatologicznych i różnic w budowie twarzy. Niektóre negatywne objawy oddychania przez usta obejmują suchość w ustach, nieświeży oddech, ślinotok na poduszkach i wady zgryzu, gdy górne i dolne zęby nie układają się prawidłowo.
Gardło jest częścią układu oddechowego i pokarmowego. Strukturalnie jest to rurka wyłożona mięśniami, która łączy nos i usta z krtanią (komorą głosową) i przełykiem.
Nosogardło jest ważną częścią gardła, ponieważ łączy się z nosem i umożliwia przepływ powietrza.
Krtań, znana również jako skrzynka głosowa, łączy gardło z pozostałą częścią układu oddechowego. Pomaga w połykaniu i zawiera ważną strukturę zwaną strunami głosowymi. Dodatkowe funkcje obejmują tworzenie dźwięków wokalnych, takich jak mowa i oddychanie.
Tchawica jest medycznie określana jako tchawica. Przenosi tlen i dwutlenek węgla do i z płuc oraz prowadzi do dróg oddechowych. Podczas wdechu natlenione powietrze przemieszcza się przez nos lub usta, w dół tchawicy i do płuc.
Śluz wyściela tchawicę, zapobiegając przedostawaniu się zanieczyszczeń do płuc. Rzęski występują również w tchawicy, podobnie jak w nosie. Tchawica biegnie równolegle do przełyku, rurki, która przenosi pokarm i płyny do żołądka, gdy pokarm może przypadkowo dostać się do tchawicy, co powoduje kaszel.
Tchawica (tchawica) jest zasadniczo długą rurką łączącą krtań (skrzynka głosowa) ze strukturami oskrzeli prowadzącymi do płuc. Te oskrzela lub oskrzeliki zawierają wiele podrozdziałów, które przesyłają tlen z powietrza do płuc.
Zaczyna się od lewego i prawego oskrzela głównego, które prowadzą do oskrzeli płatowych przechodzących przez płuca. Te przekształcają się w segmentowe gałęzie, które przechodzą przez segment każdego płata, aż do oskrzelików, które są najmniejszym segmentem.
W obrębie oskrzelików drogi oddechowe zwężają się (zamykają) i rozszerzają (otwierają), aby kontrolować przepływ powietrza do i z płuc. Następnie oskrzeliki przenoszą powietrze z zewnątrz do pęcherzyków płucnych lub małych woreczków powietrznych. Te małe worki powietrzne są odpowiedzialne za wymianę gazową i otaczają je drobne naczynia krwionośne. Dlatego oskrzela znajdują się na początku dróg oddechowych.
Płuca to duże, wypełnione powietrzem worki znajdujące się w centrum ciała. Znajduje się w jamie klatki piersiowej lub w okolicy klatki piersiowej. Żebra, a poniżej chronią boki płuc, to mięsień przepony. Prawe płuco składa się z trzech płatów lub sekcji, a lewe z dwóch. Lewe płuco zawiera wcięcie sercowe, które tworzy przestrzeń dla serca. Prawe płuco znajduje się tuż nad wątrobą.
Płuca mają dwie błony lub warstwy ochronne, jedną złożoną na sobie, a drugą na jamie klatki piersiowej. Są one nazywane opłucną i uwalniają niewielką ilość płynu, który działa jak smar. Z tego powodu płuca pracują, aby płynnie poruszać się w ścianie klatki piersiowej, a płuca rozszerzają się.
Podczas wdechu mięsień przepony porusza się w dół w kierunku brzucha, a mięśnie żebrowe poruszają się w górę i na zewnątrz. W rezultacie jama klatki piersiowej powiększa się, wciągając bogate w tlen powietrze przez nos lub usta (jamę ustną) i przemieszczając się w dół do płuc.
Podczas wydechu przepona kurczy się w przeciwnym kierunku, a mięśnie klatki piersiowej są rozluźnione. Następnie staje się mniejszy, a powietrze porusza się i wypycha.
Istnieją dwie kategorie schorzeń układu oddechowego:
Przewlekłe choroby układu oddechowego wpływają na drogi oddechowe i inne części układu oddechowego, w tym płuca, przez długi czas. Do najczęstszych przewlekłych chorób układu oddechowego należą:
Dwa z najważniejszych czynników ryzyka przewlekłych chorób układu oddechowego to dym tytoniowy, narażenie na bierne palenie oraz jakość powietrza. Osoby palące osobiście zwiększają ryzyko zachorowania na raka płuc, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) i astmę.
Astma dotyka znaczną część dzieci i dorosłych na całym świecie. Objawy obejmują duszność, ucisk w klatce piersiowej i świszczący oddech. Ataki astmy mogą wystąpić po wysiłku fizycznym, narażeniu na alergeny, wirusowe infekcje dróg oddechowych, drażniące opary lub gazy.
Zapalenie ściany dróg oddechowych i ich zwężenie powoduje objawy. U osób z bardziej ekstremalnymi przypadkami astmy może być konieczne zastosowanie inhalatora. Rozluźnia mięśnie dróg oddechowych w płucach, ułatwiając oddychanie.
Bezdech senny to zaburzenie, które powoduje wielokrotne przerwy w oddychaniu podczas snu. Przerwy te trwają od 10 do 30 sekund i mogą występować wielokrotnie w ciągu nocy.
Istnieją trzy rodzaje bezdechu sennego:
Obturacyjny bezdech senny jest najczęstszy i wynika z zablokowania górnych dróg oddechowych podczas snu. Blokada często występuje, ponieważ tkanka miękka w tylnej części gardła zapada się i zamyka podczas snu.
Inne czynniki mogą również blokować drogi oddechowe, takie jak rozluźnione mięśnie gardła, wąskie drogi oddechowe, duży język lub dodatkowa tkanka tłuszczowa w gardle.
Bezdech senny może również powodować objawy takie jak:
W celu zmniejszenia objawów można wprowadzić zmiany w stylu życia. Dostępne są jednak również inne metody leczenia. Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych lub aparat CPAP polega na noszeniu specjalnej maski, która utrzymuje otwarte gardło, zatrzymuje chrapanie i zapobiega przerwom w oddychaniu.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to stan zapalny i pogrubienie dróg oddechowych w płucach. Często nazywana jest również przewlekłym zapaleniem oskrzeli lub rozedmą płuc. POChP wpływa na tkankę, w której zachodzi wymiana tlenu.
Zmniejsza się przepływ tlenu do i z płuc. Utrudnia to usuwanie dwutlenku węgla do atmosfery jako gazu odlotowego.
Dla osób żyjących z POChP fizyczne wyzwania związane z chorobą mogą wpływać na ich nastrój i zdrowie emocjonalne. Lęk i depresja są powszechne w tej populacji pacjentów, choć często pozostają nierozpoznane i nieleczone.
Objaw duszności może powodować niepokój i wywoływać ataki paniki. Niepokój fizjologicznie wyzwala zwiększoną wentylację lub szybsze oddychanie, co może nasilać duszność.
Badania pokazują, że leczenie lęku i depresji może prowadzić do zwiększenia zdolności pacjentów do kontynuowania leczenia POChP, poprawy zdrowia fizycznego i zmniejszenia kosztów leczenia.
Spirometria jest najczęściej wykonywanym badaniem czynności płuc. Spirometria mierzy ilość powietrza wdychanego i wydychanego z płuc oraz szybkość wydmuchiwania powietrza.
Terapeuci oddechowi i inni pracownicy służby zdrowia zajmują się zdrowiem układu oddechowego poprzez badanie objętości i pojemności płuc. Odnoszą się one do objętości powietrza w płucach w różnych fazach cyklu oddechowego.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała zanieczyszczenie powietrza za istotny czynnik wpływający na zdrowie ludzi. Dane pokazują, że większość światowej populacji (99%) oddycha powietrzem, które przekracza wytyczne WHO. Kraje o niskich i średnich dochodach są bardziej narażone na szkodliwe substancje, takie jak dwutlenek węgla.
Zanieczyszczenie powietrza, zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, może powodować problemy zdrowotne, zwłaszcza u osób cierpiących na choroby płuc. Zanieczyszczenie powietrza może podrażniać, rozpalać i niszczyć tkankę płucną. Jest to możliwe nawet na niskich poziomach.
Osoby o podwyższonym ryzyku zachorowania z powodu zanieczyszczenia powietrza to dzieci, seniorzy i osoby z chorobami przewlekłymi.
Lokalne indeksy jakości powietrza są łatwo dostępne w aplikacjach pogodowych na telefony. Gdy zanieczyszczenie powietrza na zewnątrz jest wysokie, najlepiej pozostać w domu. Wysoki poziom dwutlenku węgla w atmosferze może przyczynić się do tego problemu.
Praca z oddechem obejmuje głębokie oddychanie z przepony lub brzucha, co pomaga promować relaksację.
Nauka stojąca za pracą z oddechem obejmuje autonomiczny układ nerwowy, który składa się z dwóch części.
Współczulny układ nerwowy to reakcja walki lub ucieczki.
Przywspółczulny układ nerwowy odpowiada za odpoczynek i trawienie. Praca z oddechem przeciwdziała układowi współczulnemu poprzez aktywację układu przywspółczulnego. Na przykład może powodować rozszerzenie oskrzeli poprzez rozluźnienie oskrzeli.
Potencjalne korzyści płynące z pracy z oddechem zostały szeroko zbadane i mówi się, że:
złagodzić zespół stresu pourazowego
złagodzić objawy astmy
obniżenie nadciśnienia tętniczego
Przewlekłe choroby układu oddechowego - Canada.ca
Życie z POChP | Amerykańskie Stowarzyszenie Chorób Płuc
POChP i zdrowie emocjonalne | Amerykańskie Stowarzyszenie Chorób Płuc
Anatomia aorty | Clevelandclinic.org
Narodowy Instytut Serca, Płuc i Krwi (NHLBI)
Układ oddechowy: Funkcje układu oddechowego - LabXchange
Treść tego artykułu służy wyłącznie celom informacyjnym i nie ma na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. Zawsze zaleca się konsultację z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia przed dokonaniem jakichkolwiek zmian związanych ze zdrowiem lub w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących zdrowia. Anahana nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek błędy, pominięcia lub konsekwencje, które mogą wystąpić w wyniku korzystania z dostarczonych informacji.