Het ontwikkelen van een houding van dankbaarheid kan enorme veranderingen in ons leven teweegbrengen en zelfs leiden tot een betere geestelijke gezondheid. Lees dit artikel voor tips over hoe je meer dankbaarheid kunt cultiveren.
Dankbaarheid omvat de bereidheid van individuen om de goedheid die zij ontvangen waar te nemen en wordt in verschillende culturen steeds meer als waarde toegepast.
Individuen kunnen dankbaarheid uiten door giften, hulp, gunsten of vrijgevigheid tussen een individu en een ander. Dankbaarheid kan worden omschreven als een emotie, terwijl sommige studies suggereren dat het een proces is.
Het eerste deel van het proces is de bevestiging van goedheid wanneer mensen het goede om hen heen opmerken. Het tweede is de erkenning van een externe bron van goedheid - andere mensen, het lot, de natuurlijke wereld, of een hogere macht - wat betekent dat men erkent dat een individu een positief resultaat heeft bereikt en dat een externe bron tot dat resultaat heeft geleid.
Dankbaarheid wordt bestudeerd in verschillende religies en is een onderwerp van belang geweest voor oude, middeleeuwse en moderne filosofen. De studie van dankbaarheid begon in 1998 toen Martin Seligman het begrip positieve psychologie introduceerde in de sociale psychologie.
Positieve psychologie richt zich op het versterken van positieve eigenschappen. De studie van dankbaarheid onderzoekt individuele verschillen in hoe zij dankbaarheid ervaren, trait gratitude, en de korte termijn dankbaarheid respons, state gratitude.
Maar voordat de positieve psychologie werd geïntroduceerd, introduceerde Robert Trivers in 1971 de theorie van wederkerig altruïsme. De theorie stelt dat dankbaarheid de reactie van individuen op altruïstische handelingen van anderen reguleert, wat de reactie van het individu motiveert. Dankbaarheidsonderzoeker Michael McCullough heeft uitgelegd dat dankbaarheid individuen kan wijzen op de voordelen die zij van anderen ontvangen, wat hen inspireert om het gevoel van waardering te beantwoorden.
Wederkerigheid is daarom een fundamenteel concept geweest in de evolutie van dankbaarheid. Het vermogen van mensen om emoties uit te drukken door middel van wederkerigheid, altruïsme en taal gaat hand in hand met het uiten van dankbaarheid. De definitie van dankbaarheid en de praktijk ervan evolueert ook in individuen en culturen, en dankbaarheid wordt nu beschouwd als een universele waarde of emotie.
Een verschil tussen dankbaarheid en schuldenlast blijkt uit een studie die de gevoelens van migrantenjongeren ten opzichte van hun ouders onderzocht. De resultaten toonden aan dat dankbaarheid bedoeld is om te dienen, terwijl schuldenlast de relaties tussen de generaties na de migratie op de proef stelt.
Er werd ook vastgesteld dat wanneer individuen meer verwachten van de weldoener, de dankbaarheid van de begunstigde afneemt terwijl de schuldenlast toeneemt.
Dankbaarheid is een domino-effect. Iemand die dankbaarheid ervaart, zal eerder de hulp van andere personen erkennen en die hulp beantwoorden, terwijl hij zijn band of relatie versterkt. Wanneer mensen zich daarentegen schuldig voelen, zullen zij de emotie van waardering of sociale verbondenheid niet beantwoorden.
De positieve effecten van het uiten en ervaren van dankbaarheid zijn eindeloos. Studies over geluk tonen aan dat dankbaarheid het geluk bevordert en leidt tot psychologische en fysieke gezondheid, vooral bij mensen met psychische problemen. Personen die dankbaarheid uiten hebben een hoger subjectief welzijn, een gevoel van doelgerichtheid, meer controle over hun leven en een betere geestelijke gezondheid.
Dankbaarheid kan mensen helpen met crises om te gaan. Het cultiveren van dankbaarheid bouwt een psychologisch immuunsysteem op dat individuen opvangt als ze vallen. Wetenschappelijk bewijs toont aan dat dankbare personen beter bestand zijn tegen grote persoonlijke omwentelingen of alledaagse problemen.
Terugdenken aan lijden, verdriet, verlies en droefheid en nadenken over waar mensen zich op dit moment bevinden, kan een gevoel van dankbaarheid oproepen. Mensen die dankbaarheid tonen zetten de positieve tijden af tegen de meer uitdagende tijden in het verleden, waardoor hun algehele welzijn toeneemt.
Door dit proces kunnen mensen dankbaar omgaan met uitdagingen en tegenslagen en cultiveren ze een gevoel van dankbaarheid, waardoor ze zich dankbaar voelen.
De neurale netwerken zijn ook verbonden met andere gebieden van de hersenen die basisemoties reguleren en controleren, waaronder opwinding en hartslagniveaus die samenhangen met pijnvermindering en stressvermindering. Lagere niveaus van stress en pijn kunnen vervolgens leiden tot een betere geestelijke gezondheid bij individuen en worden in verband gebracht met meer beoefening van dankbaarheid.
Bovendien kan dankbaarheid ook mensen met een depressie helpen. Onderzoek toont aan dat het beoefenen van dankbaarheid de hersenfunctie verandert door structurele veranderingen teweeg te brengen in delen van de hersenen die actief zijn tijdens depressie. Bovendien tonen studies aan dat een interventie met dankbaarheid met succes de mentale veerkracht van oudere volwassenen vergroot.
Dankbare mensen zijn zich meer bewust van het goede om hen heen, wat gevoelens van positieve emotie, geluk en optimisme helpt accentueren. Het beoefenen van dankbaarheid helpt de hersenen in de toekomst gevoeliger te reageren op de ervaring van dankbaarheid, wat resulteert in een aanzienlijk betere geestelijke gezondheid.
Dankbaarheid bevestigt positieve emoties bij mensen en leidt de aandacht af van negatieve gevoelens zoals afgunst en wrok, waardoor de mentale veerkracht toeneemt en de kans op herkauwen afneemt. Negatieve emoties zijn een kenmerk van depressie. Daarom hebben dankbare mensen minder kans op depressie.
Bovendien ervaren mensen die dankbaarheid beoefenen meer positieve emoties, ervaren ze minder stress, hebben ze minder last van slapeloosheid en hebben ze een sterker immuunsysteem.
Uit de resultaten bleek dat tieners die dankbaarheid beoefenden en dankbaarheidsbrieven schreven, meer geneigd waren gezonder te eten en aan lichaamsbeweging te doen. Ze bleven zich echter zo voelen, zelfs nadat het schrijven van dankbaarheid was afgelopen.
Een ander fysiek voordeel van het beoefenen van dankbaarheid is dat het het zenuwstelsel kalmeert door fysiologische veranderingen. Veel voorkomende fysiologische veranderingen in verband met dankbaarheid zijn een verhoging van de vagale toon, een indicatie van een hogere parasympathische invloed op het perifere zenuwstelsel, en een verlaging van de bloeddruk.
Het parasympathische zenuwstelsel, gestimuleerd door de vagale toon, stelt het lichaam in staat energie te sparen door de spijsvertering te stimuleren, de hartslag te vertragen, en tot ontspanning te komen. Dankbaarheid werkt door het zenuwstelsel te kalmeren.
Onderzoek toont aan dat patiënten met hartfalen die in een journaling-groep werden geplaatst een grotere variabiliteit in parasympatische hartslag vertoonden, een teken van een betere gezondheid van hart en bloedvaten.
Er zijn verschillen in de manier waarop individuen dankbaarheid beoefenen, bekijken en ervaren. Recent onderzoek heeft de individuele verschillen in dankbaarheid onderzocht en schalen vastgesteld die individuele verschillen meten.
De schalen meten verschillende aspecten van dankbaarheid, waaronder een waardering voor het huidige moment, mensen, rituelen, sociale vergelijkingen, bezittingen en existentiële zorgen. Andere schalen beoordelen dankbaarheid tegenover de wereld en anderen en een gebrek aan wrok over wat individuen missen. Enkele van deze schalen zijn de GRAT, de Waarderingsschaal en de GQ6.
Het verband tussen dankbaarheid en spiritualiteit is onlangs onderzocht. Hoewel het verband tussen spiritualiteit en dankbaarheid niet goed is vastgesteld, blijkt uit onderzoek dat spiritualiteit het vermogen van een individu om dankbaarheid te beoefenen kan beïnvloeden en vergroten. Personen die religieuze diensten en activiteiten bezoeken of eraan deelnemen, hebben meer kans op een groter gevoel van dankbaarheid in het leven.
Dankbaarheid komt veel voor in religies, waaronder de islam, het christendom en het jodendom. Het is dan ook een veel voorkomende emotie die religies benadrukken en oproepen bij volgelingen en wordt beschouwd als een universele emotie of waarde.
De heilige tekst, de Koran, benadrukt de waarde van dankbaarheid en moedigt zijn volgelingen aan Allah te danken en dankbaar te zijn in alle omstandigheden. De islamitische leer benadrukt dat zij die dankbaarheid beoefenen grotere beloningen in het leven ontvangen.
Veel islamitische praktijken bevorderen ook dankbaarheid. Zo moedigt de pijler van de islam die het dagelijks gebed benadrukt de gelovigen aan om vijf keer per dag tot God te bidden om dankbaarheid uit te drukken, en ook de pijler van het vasten is erop gericht de gelovigen in een staat van dankbaarheid te brengen.
Dankbaarheid geeft vorm aan het christendom en wordt "het hart van het evangelie" genoemd. In het christendom worden gelovigen altijd aangemoedigd dankbaar te zijn voor hun schepper, de onbaatzuchtige gever van al het goede in het leven.
Het gevoel van dankbaarheid en dankbaarheid bevordert een gemeenschappelijke band tussen christenen en geeft vorm aan alle aspecten van iemands leven, ook aan hun handelingen en daden. Dankzegging is bijvoorbeeld het erkennen van Gods vrijgevigheid en het dankbaar zijn voor alles wat mensen in hun leven hebben.
Dankbaarheid is een essentieel onderdeel van de eredienst in het Jodendom. Vanuit het Hebreeuwse wereldbeeld komt alles van God, wat voor de gelovigen van het Jodendom uiterst belangrijk is.
Praktijken in het Jodendom, waaronder het centrale driemaandelijkse gebed, de Amidah, spreken van dankbaarheid door God te danken voor het lot van het individu. Daarnaast ligt er grote nadruk op daden van goedheid en vriendelijkheid. De Hebreeuwse term voor dankbaarheid is bijvoorbeeld "hakarat hatov", wat betekent: het erkennen van het goede.
Wetenschappers die interventies op het gebied van dankbaarheid, zoals dagboeken en brieven, bij studenten onderzochten, vonden een toename in geluksscores en een stijging in positief affect in de dankbaarheidgroep. Het bijhouden van dagboeken of het schrijven van dankbaarheidbrieven kan nuttig zijn voor mensen die op zoek zijn naar geestelijke gezondheidszorg.
Het schrijven van dankbrieven of journaling is een vorm van schriftelijke dankbaarheidspraktijk die kan helpen een waardering over te brengen voor iemand in iemands leven. Het delen van dankbaarheid met een familielid of vrienden, zelfs rond de eettafel, kan leiden tot sterke relaties. De praktijk resulteert in een positievere perceptie van vrienden, familie of partners met meer vertrouwen.
Daarnaast toont onderzoek aan dat de grootste kortetermijneffecten van dankbaarheid voortkomen uit een dankbaarheidsbezoek, waarbij deelnemers een bedankbrief schrijven en bezorgen aan personen in hun dagelijks leven. Een dankbaarheidsdagboek of een dankbaarheidsbrief stelt personen in staat hun zegeningen te tellen. Bidden, meditatie en iemand bedanken zijn andere manieren om regelmatig dankbaarheid te beoefenen.
Meditatie kan helpen dankbaarheid en dankbaarheidte cultiveren door zich meer bewust te zijn van de omgeving via de zintuigen en dingen op te pikken die iemand voldoening of geluk brengen.
Mindful mediteren houdt in dat men zich zonder oordeel richt op het heden en zich concentreert op waar men dankbaar voor is (warmte van de zon, een aangenaam geluid, of een persoon).
Het verspreiden van dankbaarheid via sociale media is een andere manier om dankbaarheid te cultiveren; het delen van verheffende momenten of lessen en het verheffen van anderen zal het domino-effect van dankbaarheid creëren. Daarnaast kan het delen en bijhouden van een lijst met citaten van dankbaarheid mensen helpen er inspiratie uit te putten of een moeilijke dag door te komen.
Een dankbaar mens telt altijd zijn zegeningen. Het tellen van zegeningen versus lasten is de basis van het beoefenen van dankbaarheid, wat resulteert in een positieve emotie.
De relatie tussen dankbaarheid en verhoogde levenstevredenheid is duidelijk aangetoond in onderzoek. Door oefening kunnen mensen leren om uitdagingen met dankbaarheid aan te gaan en het grotere geheel te leren zien. Vervolgens heeft het schrijven van dankbaarheid talrijke voordelen voor alle betrokkenen, waaronder sociale en individuele voordelen.
Hoewel dankbaarheid begint bij één individu, kunnen de effecten van dankbaarheid zich verspreiden over een sociaal netwerk of in een dyadische relatie. Individuen kunnen dankbaarheid beoefenen om hun kring van waardering te verbreden en rekening te houden met zichzelf, anderen en de omgeving, naast het verbeteren van hun welzijn.