Lordoza to nieprawidłowe wygięcie kręgosłupa, zazwyczaj w odcinku lędźwiowym, ale nie tylko. Pewne skrzywienie kręgosłupa jest normalne, ale zbyt duże lub zbyt małe może negatywnie wpływać na ciało i może powodować ból pleców, ograniczony zakres ruchu i zmęczenie mięśni
Lordoza odnosi się do skrzywienia kręgosłupa do wewnątrz. Pewne skrzywienie do wewnątrz jest normalne w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa, ale nadmierne skrzywienie może prowadzić do bólu, dyskomfortu, trudności w chodzeniu i innych schorzeń kręgosłupa.
Wiele czynników może powodować lordozę, w tym:
Metody leczenia lordozy różnią się w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia, ale mogą obejmować ćwiczenia, fizykoterapię, korekcję postawy , a w ciężkich przypadkach operację.
Różnice w kształcie i stopniu krzywizny lordotycznej są klasyfikowane w różny sposób w zależności od nasilenia, kierunku, kształtu i lokalizacji krzywizny.
Różne stopnie lordozy wpływają na ludzi w różny sposób, czasami powodując ból lub zaburzenia mięśni. W większości przypadków lordoza jest dobrze kontrolowana i nie wymaga leczenia.
W miarę wzrostu u niektórych dzieci rozwija się lordoza. Ten typ nazywany jest łagodną lordozą młodzieńczą. Zmiany w kręgosłupie są normalną częścią odpowiedniego do wieku rozwoju dziecka. Zazwyczaj nie powoduje to żadnych problemów i ustępuje samoistnie wraz z rozwojem dziecka.
Łagodna lordoza młodzieńcza występuje, gdy mięśnie otaczające stawy biodrowe są zbyt słabe lub napięte, powodując brak równowagi i wyciągnięcie miednicy z wyrównania. Ta lordoza posturalna często koryguje się sama bez profesjonalnej interwencji medycznej.
Mimo to profesjonalna opinia lekarza dziecięcego jest najlepszym sposobem na potwierdzenie, czy stan wymaga leczenia.
Hiperlordoza to nadmierne wygięcie dolnego (lędźwiowego) odcinka kręgosłupa do wewnątrz. To przesadne zakrzywienie do wewnątrz powoduje nieprawidłowe obciążenie miednicy i zmianę sposobu chodzenia, zwanego również wzorcem chodu.
Hiperlordoza lędźwiowa może również prowadzić do bólu mięśni i złej postawy. Hiperlordoza jest najczęściej diagnozowaną formą lordozy lędźwiowej.
Jeśli kręgosłup lędźwiowy zaczyna się wygiąć na zewnątrz lub jeśli wygięcie do wewnątrz odwraca się i powoduje, że kręgosłup leży płasko, nazywa się to hipolordozą.
Jako inna forma lordozy lędźwiowej, hipolordoza wpływa na dolny odcinek kręgosłupa, zwany odcinkiem lędźwiowym.
Kręgosłup szyjny składa się z pierwszych siedmiu kręgów poniżej głowy. Podobnie jak kręgosłup lędźwiowy, kręgosłup szyjny powinien być lekko wygięty do wewnątrz.
Jeśli w tym obszarze występuje przesadne wygięcie do wewnątrz, nazywa się to lordozą szyjną. Ekstremalne wygięcie górnej części pleców i szyi (lordoza szyjna) jest często związane z bólami głowy i szyi i może być składnikiem zespołu górnego krzyża.
W przeciwieństwie do odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa, naturalna krzywizna odcinka piersiowego (środkowego) kręgosłupa przebiega na zewnątrz w kierunku tylnej części ciała. To wygięcie na zewnątrz nazywane jest kifozą.
Ponieważ kręgosłup piersiowy powinien być wygięty na zewnątrz, lordotyczne wygięcie kręgosłupa piersiowego do wewnątrz jest nieprawidłowe. Lordoza piersiowa występuje rzadko w porównaniu z lordozą szyjną i lędźwiową i częściej powoduje bolesne objawy.
Lordoza nerwowo-mięśniowa (NML) towarzyszy poważniejszym schorzeniom kręgosłupa, takim jak rozszczep kręgosłupa lub skrajna dystrofia mięśniowa. NML wymaga inwazyjnego zabiegu chirurgicznego i jest mało prawdopodobne, aby można go było naprawić za pomocą adaptacji postawy lub usztywnienia.
W większości przypadków lordoza nerwowo-mięśniowa rozwija się z powodu podstawowej choroby genetycznej, która powoduje przesunięcie miednicy z jej prawidłowego ustawienia pionowego, przez co leży ona płasko.
Ze względu na poważne objawy związane z tym typem lordozy, osoby, które podejrzewają, że ich lordoza jest nerwowo-mięśniowa, powinny natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną.
Ponieważ pewien stopień krzywizny kręgosłupa jest normalny, objawy występują tylko w przypadku ciężkiej lordozy. Objawy te mogą obejmować:
Objawy lordozy mogą wpływać na jakość życia i zdolność do pracy. Zdiagnozowanie tych objawów w celu znalezienia przyczyny lordozy jest pierwszym krokiem do znalezienia skutecznego leczenia.
Nie ma jednoznacznych parametrów do diagnozowania lordozy. Nie ma ustalonego zakresu dopuszczalnych krzywizn kręgosłupa - różni się on w zależności od osoby i zależy od historii medycznej.
Specjalista od kręgosłupa ma najlepsze przeszkolenie, aby określić, czy czyjś poziom krzywizny lordotycznej stanowi problem medyczny.
W ciężkich przypadkach, gdy badanie fizykalne jest niewystarczające, lekarze często stosują procedurę obrazowania diagnostycznego w celu zdiagnozowania lordozy. Rezonans magnetyczny (MRI), zdjęcia rentgenowskie i tomografia komputerowa dają szczegółowe obrazy krzywizny kręgosłupa, dostarczając lekarzom informacji potrzebnych do postawienia diagnozy.
Lekarze mogą również wykorzystywać technologię komputerową do pomiaru i oceny postawy stojącej i chodu. W przypadkach, w których może dojść do uszkodzenia rdzenia kręgowego, zdiagnozowanie lordozy przez profesjonalnego pracownika służby zdrowia jest niezbędne do zmniejszenia ryzyka urazu.
Ponieważ lordoza może być objawem poważniejszych schorzeń, wizyta u lekarza może mieć kluczowe znaczenie dla wczesnego wykrycia innych schorzeń.
Uwzględnienie lordozy w kompletnym wywiadzie medycznym może zapewnić lekarzom wgląd w przyszłość w przypadkach, w których mogą rozwinąć się poważniejsze problemy z kręgosłupem.
Czasami gęstość kości jest mierzona w celu wykrycia chorób kości, w których lordoza jest obserwowalnym objawem. Stany chorobowe, które zmniejszają gęstość kości lub powodują ból kości, mogą objawiać się lordozą.
Kilka różnych czynników może powodować przesadę w naturalnej krzywiźnie kręgosłupa. Mogą się do tego przyczyniać czynniki związane z postawą ciała, takie jak nieprawidłowa postawa w ciąży lub wydłużony czas spędzony w złej pozycji siedzącej przez tygodnie lub miesiące.
Czynniki techniczne, w tym wcześniejsze operacje kręgosłupa, zaburzenia nerwowo-mięśniowe lub choroby kości, mogą również powodować lordozę.
Wiele z tych samych schorzeń, które powodują złą postawę kręgosłupa, takich jak dystrofia mięśniowa, słabe mięśnie brzucha, nadmiernie napięte mięśnie brzucha i przykurcz zgięciowy bioder (niezdolność do wyprostowania bioder), może również przyczyniać się do lordozy.
Ciało dostosowuje się do pozycji i czynności, w których jest najczęściej używane. Kręgosłup jest elastyczny, ale utrzymywanie go w nieprawidłowej lub niezdrowej pozycji przez dłuższy czas może spowodować, że wewnętrzne tkanki ciała staną się sztywne, utrwalając złą postawę z tym nadmiernym skrzywieniem.
Ekstremalne pochylenie do przodu, garbienie się, siedzenie bez podparcia lędźwiowego lub noszenie nadmiernej wagi z powodu otyłości lub ciąży może prowadzić do rozwoju lordozy.
Zła postawa jest najczęstszą przyczyną lordozy, ale nie jedyną. Lordoza może rozwinąć się w niektórych przypadkach urazów zawodowych lub sportowych, w niektórych schorzeniach kręgosłupa lub po operacji kręgosłupa.
W zależności od nasilenia i przyczyny źródłowej, korekty postawy i terapia manualna mogą nadal odpowiednio zaradzić temu schorzeniu.
Po przeprowadzeniu badania fizykalnego lub innego testu diagnostycznego, lekarz często przepisuje jedną lub więcej form leczenia lordozy.
Zabiegi te mają na celu zmniejszenie bólu, poprawę postawy, zapobieganie pogorszeniu objawów oraz rozwój lub utrzymanie zdrowej krzywizny kręgosłupa.
Jedną ze standardowych metod leczenia lordozy jest orteza. Orteza obejmuje specjalne urządzenie ortopedyczne, ortezę lordotyczną, która owija się wokół dolnej części pleców i zachęca kręgosłup do powrotu do prawidłowej krzywizny.
Orteza jest skuteczna w przywracaniu zdrowej krzywizny kręgosłupa, ale często jest niewygodna i niewygodna do noszenia przez długi czas, a indywidualnie dopasowana orteza jest droga. Lordoza leczona ortezą może powrócić po zdjęciu ortezy, co sprawia, że jest to tylko część długoterminowego rozwiązania.
Terapie manualne, takie jak masaż i fizykoterapia, są jednymi z najczęściej zalecanych metod leczenia lordozy.
Terapie te leczą podstawowe przyczyny lordozy posturalnej, a nie objawy. Jeśli napięte mięśnie powodują nieprawidłowe ułożenie kręgosłupa, masaż może skutecznie złagodzić to napięcie.
W przypadkach, w których urazy lub brak ruchu spowodowały skrócenie mięśni lub zmiany zdrowych wzorców ruchowych, fizykoterapia jest pomocna w przywróceniu naturalnych krzywizn kręgosłupa.
Najskuteczniejszym rozwiązaniem w przypadku lordozy jest korekcja postawy. Nawet po usztywnieniu lub terapii manualnej, wzorce postawy, które prowadzą do lordozy, muszą zostać naprawione, aby zapewnić, że kręgosłup nie powróci do poprzedniej nadmiernej krzywizny.
Ponieważ lordoza jest często spowodowana brakiem równowagi lub osłabieniem mięśni, trening siłowy jest skutecznym i niezbędnym środkiem do utrzymania kręgosłupa w prawidłowej pozycji.
Utrzymanie dobrej postawy staje się znacznie łatwiejsze, gdy wzmocni się słabe mięśnie brzucha lub tylne mięśnie pleców.
Niektóre skrajne przypadki lordozy mogą wymagać operacji. Operacja jest zwykle ostatnią opcją i powinna być rozważana tylko wtedy, gdy inne opcje leczenia zostały wyczerpane bez powodzenia. Przed podjęciem decyzji o operacji należy zawsze skonsultować się z lekarzem.
W pewnym sensie każdy ma lordozę. Samo wygięcie do wewnątrz nazywane jest lordozą, a te krzywizny powinny tam być.
Tylko w przypadku zbyt dużej (hiperlordozy) lub zbyt małej (hipolordozy) krzywizny lordoza staje się problemem.
Nadmierna lordoza może stać się problematyczna, jeśli krzywizna nieprawidłowo wpływa na rdzeń kręgowy lub powoduje poważne objawy. Nie ma znormalizowanego poziomu krzywizny kręgosłupa; indywidualne różnice są bardzo zróżnicowane.
Z tego powodu zawsze należy skonsultować się z lekarzem. Szczególnie w przypadkach, gdy dzieci doświadczają znacznego skrzywienia kręgosłupa, rodzice powinni skonsultować się z lekarzem dziecka, aby ocenić, czy skrzywienie to jest normalne.
Nadmierna krzywizna lordotyczna zazwyczaj dotyka osoby ze złą postawą, zanikiem kości lub chorobami zwyrodnieniowymi, urazami sportowymi lub innymi schorzeniami. Utrzymanie prawidłowej postawy jest najlepszą strategią uniknięcia rozwoju lordozy.
Swayback vs Lordosis: Hiperlordoza kręgosłupa lędźwiowego
Lordoza lędźwiowa: Skutki siedzenia i stania
Lordoza | Szpital Dziecięcy w Bostonie
Efekty ćwiczeń stabilizujących odcinek lędźwiowy kręgosłupa
Treść tego artykułu służy wyłącznie celom informacyjnym i nie ma na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. Zawsze zaleca się konsultację z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia przed dokonaniem jakichkolwiek zmian związanych ze zdrowiem lub w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących zdrowia. Anahana nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek błędy, pominięcia lub konsekwencje, które mogą wystąpić w wyniku korzystania z dostarczonych informacji.