Hormonen zijn chemische boodschappers in het lichaam die verschillende lichaamsprocessen helpen reguleren. Er zijn veel verschillende hormonen en elk heeft een specifieke taak.
De hersenen, de hypofyse, de schildklier of de bijnieren kunnen hormonen produceren. Ze verplaatsen zich via de bloedbaan naar verschillende lichaamsdelen, waar ze een interactie aangaan met cellen, weefsels en organen.
Hormonen beïnvloeden veel lichaamsfuncties, zoals groei, stofwisseling, stemming en voortplanting.
Op basis van hun chemische samenstelling kunnen hormonen worden onderverdeeld in drie categorieën: steroïdhormonen, peptidehormonen en aminozuurderivaten.
Steroïde hormonen, gemaakt van cholesterol, omvatten de geslachtshormonen zoals oestrogeen, progesteron en testosteron en de bijnierschorshormonen, waaronder cortisol, aldosteron en androgenen.
Steroïdhormonen worden in de bloedbaan door het lichaam getransporteerd door transporteiwitten.
Peptide- of eiwithormonen zijn onder andere de hypofysehormonen groeihormoon, prolactine, LH en FSH, schildklierhormonen (T3 en T4), insuline, glucagon en PTH.
Peptide hormonen breken snel af, waardoor organismen ze effectief kunnen gebruiken om processen te sturen zonder een langdurig signaal.
Het endocriene systeem bestaat uit meerdere organen, klieren genaamd, die hormonen produceren. Hormonen fungeren dan als chemische boodschappers om veel lichaamsfuncties te coördineren. De belangrijkste endocriene klieren zijn de hypofyse, schildklier en bijnieren, die allemaal deel uitmaken van het endocriene systeem.
De hormonen die door deze klieren worden geproduceerd, helpen bij het reguleren van essentiële lichaamsfuncties, zoals groei, metabolisme en stressrespons.
De hypofyse bevindt zich aan de basis van de hersenen. Het wordt vaak de "meesterklier" genoemd omdat het hormonen produceert die de hormoonproductie van andere klieren regelen.
De hypofyse wordt voornamelijk aangestuurd door de hypothalamus, die de hormoonniveaus in het lichaam registreert en de hypofyse opdracht geeft hormonen af te geven die de hormoonproductie van de doelklieren verhogen of verlagen.
De hypofyse bestaat uit twee delen: de voorkwab en de achterkwab. De voorste hypofyse produceert zes hormonen: groeihormoon, schildklierstimulerend hormoon, adrenocorticotroop hormoon, follikelstimulerend hormoon, luteïniserend hormoon en prolactine. De achterste lob van de hypofyse produceert slechts twee hormonen: vasopressine en oxytocine.
De schildklier bevindt zich in de nek. Het produceert twee hormonen: thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3). Deze hormonen helpen bij het reguleren van de stofwisseling, hartslag en lichaamstemperatuur.
De bijnieren bevinden zich bovenop de nieren en produceren hormonen voor de stressrespons, stofwisseling en bloeddrukregeling van het lichaam. De bijnieren bestaan uit twee delen: de bijnierschors en het bijniermerg.
De bijnierschors produceert drie belangrijke hormonen: glucocorticoïden, mineralocorticoïden en androgenen. Het bijniermerg produceert twee hormonen: epinefrine en noradrenaline. Al deze hormonen zijn betrokken bij de vecht-of-vluchtreactie van het lichaam.
De eierstokken bevinden zich in het bekkengebied. Ze produceren twee belangrijke hormonen: oestrogeen en progesteron. Oestrogeen is betrokken bij de ontwikkeling van vrouwelijke geslachtskenmerken en de regulering van de menstruatiecyclus. Progesteron bereidt de baarmoeder voor op een zwangerschap.
De testikels zitten in het scrotum en produceren twee primaire hormonen: testosteron en inhibine. Testosteron is betrokken bij de ontwikkeling van mannelijke geslachtskenmerken, zoals spier- en haarontwikkeling, en bij de productie van sperma. Inhibin is betrokken bij het reguleren van de spermaproductie.
De alvleesklier bevindt zich in de buik en produceert hormonen die de bloedsuikerspiegel helpen reguleren, waaronder insuline, glucagon en somatostatine. Deze hormonen helpen de bloedsuikerspiegel te reguleren.
De alvleesklier geeft insuline af om de bloedsuikerspiegel te verlagen en glucagon om de bloedsuikerspiegel te verhogen. Somatostatine remt de afgifte van glucagon en insuline.
De bijschildklier zit achter de schildklier. Het produceert een hormoon genaamd bijschildklierhormoon (PTH), dat het calciumgehalte in het bloed reguleert, wat essentieel is voor het behoud van gezonde botten.
De pijnappelklier bevindt zich in de hersenen en produceert het hormoon melatonine. Melatonine helpt bij het reguleren van de slaap-waakcyclus en het natuurlijke circadiane ritme van het lichaam.
Sommige natuurlijke processen in het lichaam kunnen de hormoonspiegels veranderen, zoals puberteit, menopauze en zwangerschap.
Andere factoren die een abnormale verandering in hormoonspiegels kunnen veroorzaken, zijn onder andere stress, milieu-invloeden en levensstijl, waaronder dieet en lichaamsbeweging of medicijnen.
Enkele natuurlijke manieren om de hormoonspiegels op peil te houden zijn een uitgebalanceerd dieet met voldoende eiwitten, regelmatig bewegen, manieren vinden om stress te verminderen, zoals meditatie of yoga, en een gezond lichaamsgewicht behouden.
Er is niet één "belangrijkste" hormoon in het lichaam. Verschillende hormonen zijn essentieel voor verschillende functies. Zo helpen schildklierhormonen bij het reguleren van de stofwisseling, terwijl bijnierhormonen helpen bij het reguleren van de stressrespons.
Symptomen van hormonale disbalans kunnen variëren afhankelijk van welke hormonen uit balans zijn. Een onbalans van schildklierhormonen kan bijvoorbeeld vermoeidheid, gewichtstoename of depressie veroorzaken. Een verstoord evenwicht van geslachtshormonen kan onregelmatige menstruaties, opvliegers of een laag libido veroorzaken.
Als je ongewone symptomen ervaart, moet je met een zorgverlener praten om vast te stellen of een mogelijke hormonale disbalans een oorzaak is van deze symptomen. Laboratoriumtesten kunnen helpen bij het opsporen van hormonale onevenwichtigheden.
Hormonen zijn chemische stoffen die het lichaam helpen zijn groei en werking te regelen. Hormonen zijn chemische stoffen die geproduceerd worden door klieren. Ze reizen door het bloed naar verschillende delen van het lichaam. Een neurotransmitter is een chemische stof die helpt bij het versturen van boodschappen tussen zenuwcellen in het zenuwstelsel.
Hormonen: Wat ze zijn, functie en soorten
18.1 Soorten hormonen - Biologieconcepten - 1e Canadese editie
Endocrien systeem: Wat is het, functies en organen?
Overzicht van de hypofyse - Hormonale en metabolische aandoeningen - Merck Manuals consumentenversie
Reactoom | Glycoproteïne hormonen
De alvleesklier | Johns Hopkins Medicine
Epinefrine | Beschrijving, productie en functie | Britannica
Noradrenaline: Wat het is, functie, tekort en bijwerkingen.
HGH (menselijk groeihormoon): Wat het is, voordelen en bijwerkingen
Adrenocorticotroop hormoon (ACTH): MedlinePlus Medische test
Cortisol: Wat het doet en hoe je het cortisolniveau reguleert
Aldosteron | U en uw hormonen van de Vereniging voor Endocrinologie
10 Natuurlijke manieren om je hormonen in balans te brengen
Hormonale onbalans: Oorzaken, symptomen en behandeling
De inhoud van dit artikel is alleen bedoeld voor informatieve doeleinden en is niet bedoeld ter vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Het wordt altijd aangeraden om een gekwalificeerde zorgverlener te raadplegen voordat je veranderingen aanbrengt met betrekking tot je gezondheid of als je vragen of zorgen hebt over je gezondheid. Anahana is niet aansprakelijk voor fouten, weglatingen of gevolgen die kunnen voortvloeien uit het gebruik van de verstrekte informatie.