Lordose is een abnormale kromming van de wervelkolom, meestal in het lumbale gebied maar niet uitsluitend. Enige kromming in de wervelkolom is normaal, maar te veel of te weinig kan een negatieve invloed hebben op het lichaam en kan leiden tot rugpijn, een beperkt bewegingsbereik en spiervermoeidheid
Lordose verwijst naar een binnenwaartse kromming van de wervelkolom. Enige kromming naar binnen is normaal in de hals- (nek) en lendenwervelkolom (lager), maar een te grote kromming kan leiden tot pijn, ongemak, moeite met lopen en andere aandoeningen aan de wervelkolom.
Veel factoren kunnen lordose veroorzaken, waaronder:
Behandelingen voor lordose variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening, maar kunnen bestaan uit lichaamsbeweging, fysiotherapie, houdingscorrectie en in ernstige gevallen een operatie.
Verschillen in vorm en mate van de lordotische curve worden verschillend geclassificeerd, afhankelijk van de ernst, richting, vorm en locatie van de curve.
Verschillende graden van lordose hebben een unieke invloed op mensen en veroorzaken soms pijn of spierafwijkingen. In de meeste gevallen wordt de lordose goed behandeld en is er geen behandeling nodig.
Naarmate ze groeien, ontwikkelen sommige kinderen een lordose. Dit type wordt goedaardige juveniele lordose genoemd. Veranderingen aan de wervelkolom zijn een normaal onderdeel van de leeftijdsadequate ontwikkeling van een kind. Meestal veroorzaakt dit geen problemen en corrigeert het zichzelf naarmate het kind groeit.
Goedaardige juveniele lordose treedt op wanneer de spieren rond de heupgewrichten te zwak of te strak zijn, waardoor een onevenwicht ontstaat en het bekken uit het lood wordt getrokken. Deze posturale lordose corrigeert zichzelf vaak zonder professioneel medisch ingrijpen.
Toch is een professionele mening van de arts van een kind de beste manier om te bevestigen of de aandoening behandeling nodig heeft.
Er is sprake van hyperlordose wanneer de onderste (lumbale) wervelkolom te veel naar binnen buigt. Deze overdreven binnenwaartse kromming zorgt voor een abnormale belasting van het bekken en veroorzaakt een verandering in de manier waarop iemand loopt, ook wel het looppatroon genoemd.
Lumbale hyperlordose kan ook leiden tot spierpijn en een slechte houding. Hyperlordose is de meest gediagnosticeerde vorm van lumbale lordose.
Als de lumbale wervelkolom naar buiten begint te buigen of als de inwaartse buiging omkeert en de wervelkolom plat gaat liggen, wordt dit hypolordose genoemd.
Hypolordose is een andere vorm van lumbale lordose en heeft invloed op de lagere wervelkolom, het lumbale gebied.
De halswervelkolom bestaat uit de eerste zeven wervels onder het hoofd. Net als de lumbale wervelkolom moet de cervicale wervelkolom een lichte kromming naar binnen hebben.
Als er een overdreven kromming naar binnen is in dit gebied, wordt dit cervicale lordose genoemd. Een extreme kromming in de bovenrug en nek (cervicale lordose) wordt vaak geassocieerd met hoofdpijn en nekpijn en kan een onderdeel zijn van het bovenkruissyndroom.
In tegenstelling tot het cervicale en lumbale deel van de wervelkolom, gaat de natuurlijke kromming van de thoracale (middelste) wervelkolom naar buiten, naar de achterkant van het lichaam. Deze buitenwaartse kromming wordt kyfose genoemd.
Omdat de thoracale wervelkolom naar buiten moet buigen, is een lordotische inwaartse kromming van de thoracale wervelkolom abnormaal. Thoracale lordose is zeldzamer dan cervicale en lumbale lordose en veroorzaakt eerder pijnklachten.
Neuromusculaire lordose, of NML, gaat gepaard met ernstigere aandoeningen van de wervelkolom, zoals spina bifida of extreme spierdystrofie. NML vereist een invasieve operatie om te corrigeren en kan waarschijnlijk niet worden verholpen met houdingsaanpassingen of braces.
In de meeste gevallen ontwikkelt neuromusculaire lordose zich door een onderliggende genetische aandoening die ervoor zorgt dat het bekken niet meer in de juiste verticale stand staat, waardoor het plat komt te liggen.
Vanwege de ernstige symptomen die met dit type lordose gepaard gaan, moeten mensen die vermoeden dat hun lordose neuromusculair is, onmiddellijk medische hulp zoeken.
Omdat enige mate van kromming in de wervelkolom normaal is, treden de symptomen alleen op bij ernstige lordose. Deze symptomen kunnen zijn:
Symptomen van lordose kunnen iemands levenskwaliteit en werkvermogen beïnvloeden. Het diagnosticeren van deze symptomen om de oorzaak van lordose te vinden is de eerste stap naar een effectieve behandeling.
Er zijn geen duidelijke parameters voor de diagnose van lordose. Er is geen vast bereik van aanvaardbare kromming voor de wervelkolom - het varieert van persoon tot persoon en is afhankelijk van iemands medische geschiedenis.
Een wervelkolomspecialist heeft de beste opleiding om te bepalen of iemands niveau van lordotische curve een medisch probleem vormt.
In ernstige gevallen waarbij een lichamelijk onderzoek onvoldoende is, gebruiken artsen vaak een diagnostische beeldvormingsprocedure om de lordose vast te stellen. Magnetic resonance imaging (MRI), röntgenfoto's en CT-scans maken gedetailleerde beelden van de kromming van de wervelkolom, waardoor artsen de informatie krijgen die ze nodig hebben om een diagnose te stellen.
Artsen kunnen ook computertechnologie gebruiken om de staande houding en het looppatroon te meten en te beoordelen. In gevallen waarin schade aan het ruggenmerg kan optreden, is een diagnose van lordose door een professionele zorgverlener noodzakelijk om de kans op letsel te verkleinen.
Omdat lordose een symptoom kan zijn van een ernstigere aandoening, kan het raadplegen van een arts helpen bij het vroegtijdig opsporen van andere aandoeningen.
Als lordose wordt opgenomen in een volledige medische geschiedenis, kan dat artsen in de toekomst inzicht geven in gevallen waarin zich ernstigere problemen met de wervelkolom kunnen ontwikkelen.
Soms wordt de botdichtheid gemeten om botaandoeningen op te sporen waarbij lordose een waarneembaar symptoom is. Gezondheidsproblemen die de botdichtheid verminderen of botpijn veroorzaken, kunnen lordose als symptoom hebben.
Verschillende factoren kunnen een overdreven natuurlijke kromming van de wervelkolom veroorzaken. Houdingsfactoren, zoals een slechte houding tijdens de zwangerschap of langere tijd in een slechte zittende houding gedurende weken of maanden, kunnen hieraan bijdragen.
Technische factoren, zoals eerdere operaties aan de wervelkolom, neuromusculaire aandoeningen of botziekten, kunnen ook lordose veroorzaken.
Veel van dezelfde aandoeningen die een slechte houding van de wervelkolom veroorzaken, zoals spierdystrofie, zwakke buikspieren, te strakke buikspieren en heupflexiecontractuur (een onvermogen om de heupen te strekken), kunnen ook bijdragen aan lordose.
Het lichaam past zich aan de posities en acties aan waar het het vaakst gebruikt wordt. De kromming van de wervelkolom is flexibel, maar als je hem voor langere tijd in een abnormale of ongezonde positie houdt, kan dat ertoe leiden dat de interne weefsels van het lichaam stijf worden, waardoor een slechte houding met die buitensporige kromming wordt verstevigd.
Een extreme vooroverbuiging, achteroverleunen, zitten zonder lendensteun of overgewicht door zwaarlijvigheid of zwangerschap kunnen ertoe leiden dat iemand een lordose ontwikkelt.
Een slechte houding is de meest voorkomende oorzaak van lordose, maar het is niet de enige oorzaak. Lordose kan ontstaan bij sommige werk- of sportblessures, bij sommige aandoeningen aan de wervelkolom of na een operatie aan de wervelkolom.
Afhankelijk van de ernst en de onderliggende oorzaak kunnen houdingscorrecties en manuele therapie de aandoening nog steeds adequaat verhelpen.
Na een lichamelijk onderzoek of een andere diagnostische test zal een arts vaak een of meer behandelingen voorschrijven voor lordose.
Deze behandelingen zijn gericht op het verminderen van pijn, het verbeteren van de houding, het voorkomen van verergering van symptomen en het ontwikkelen of behouden van een gezonde kromming van de wervelkolom.
Een standaard klinische behandeling voor lordose is bracing. Een brace bestaat uit een speciaal ortheseapparaat, een lordosebeugel, die om de onderrug wordt gewikkeld en de wervelkolom weer in de juiste kromming brengt.
Een beugel is effectief om een gezonde kromming van de ruggengraat te herstellen, maar beugels zijn vaak oncomfortabel en onhandig om langere tijd te dragen en een op maat gemaakte beugel is duur. Lordose die wordt behandeld met een brace kan weer terugkomen als iemand de brace heeft verwijderd, waardoor het slechts een deel van een langetermijnoplossing is.
Manuele therapieën, zoals massage en fysiotherapie, zijn enkele van de meest voorgeschreven behandelingen voor lordose.
Deze therapieën behandelen de onderliggende oorzaken van posturale lordose in plaats van de symptomen. Als gespannen spieren een verkeerde uitlijning van de wervelkolom veroorzaken, kan massage die spanning effectief verlichten.
In gevallen waar blessures of een gebrek aan beweging hebben geleid tot verkorting van spieren of verandering van gezonde bewegingspatronen, kan fysiotherapie helpen om de natuurlijke krommingen van de wervelkolom te herstellen.
De meest effectieve oplossing voor lordose is een houdingscorrectie. Zelfs na bracing of manuele therapie moeten de houdingspatronen die tot lordose leiden worden verholpen om te voorkomen dat de wervelkolom terugkeert naar de vorige buitensporige kromming.
Omdat lordose vaak wordt veroorzaakt door onevenwichtigheden of spierzwakte, is krachttraining een effectief en noodzakelijk middel om de wervelkolom in lijn te houden.
Het handhaven van een goede houding wordt veel gemakkelijker als zwakke buikspieren of achterste rugspieren worden versterkt.
In sommige extreme gevallen van lordose kan een operatie nodig zijn. Chirurgie is normaal gesproken de laatste optie en moet alleen worden overwogen als andere behandelingsopties zijn uitgeput zonder succes. Praat altijd met een arts voordat je een beslissing neemt over een operatie.
In zekere zin heeft iedereen lordose. De binnenwaartse kromming zelf wordt lordose genoemd en die krommingen horen er te zijn.
Alleen bij te veel (hyperlordose) of te weinig (hypolordose) kromming wordt lordose een probleem.
Overmatige lordose kan problematisch worden als de kromming een abnormale invloed heeft op het ruggenmerg of ernstige symptomen veroorzaakt. Er is geen gestandaardiseerd niveau van wervelkolomcurve; individuele verschillen lopen sterk uiteen.
Daarom is het altijd belangrijk om met een arts te praten. Vooral als kinderen een aanzienlijke kromming van de ruggengraat hebben, moeten ouders een arts raadplegen om te beoordelen of die kromming normaal is.
Overmatige lordotische kromming komt meestal voor bij mensen met een slechte houding, botafbraak of degeneratieve ziekten, sportblessures of andere aandoeningen. Een goede lichaamshouding is de beste strategie om lordose te voorkomen.
De relatie tussen strakke hamstrings en lumbale hypolordose bij kinderen met cerebrale parese
Swayback vs Lordosis: Hyperlordose van de lendenwervelkolom
Lumbale lordose: Effecten van zitten en staan
Lordose | Boston Kinderziekenhuis
Effecten van lumbale stabilisatie-oefeningen
De inhoud van dit artikel is alleen bedoeld voor informatieve doeleinden en is niet bedoeld ter vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Het wordt altijd aangeraden om een gekwalificeerde zorgverlener te raadplegen voordat je veranderingen aanbrengt met betrekking tot je gezondheid of als je vragen of zorgen hebt over je gezondheid. Anahana is niet aansprakelijk voor fouten, weglatingen of gevolgen die kunnen voortvloeien uit het gebruik van de verstrekte informatie.