Κατανοήστε τι είναι τα στυλ προσκόλλησης και ποιο σας ταιριάζει περισσότερο.s Εξερευνήστε τη δυναμική των ασφαλών, αγχωδών και αποφευκτικών προσκολλήσεων, ρίχνοντας φως στον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνουν τις σχέσεις και τις συναισθηματικές σας συνδέσεις.
Έχετε ακούσει ποτέ για τα στυλ προσκόλλησης; Είναι οι παράγοντες που καθορίζουν αν η επόμενη σχέση μας (ή σχέση καταστάσεων) πρόκειται να είναι μια συγκλονιστική επιτυχία ή μια απόλυτη καταστροφή.
Πρόκειται για τον τρόπο με τον οποίο συνδεόμαστε με τους ανθρώπους, ο οποίος ανάγεται στις πρώτες μας μέρες με τους φροντιστές μας. Σκεφτείτε το σαν έναν χάρτη που μας καθοδηγεί στον δύσκολο κόσμο των ανθρώπινων σχέσεων, δείχνοντάς μας γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε στις σχέσεις.
Υπάρχουν τέσσερα βασικά στυλ: το ασφαλές, το αγχώδες, το αποφευκτικό και το αποδιοργανωμένο. Κάθε στυλ προσκόλλησης ενηλίκων συνοδεύεται από το δικό του σύνολο συμπεριφορών και προσδοκιών στις σχέσεις.
Έτσι, είτε είστε ο τύπος που στέλνει μηνύματα πίσω στο λεπτό, είτε το παίζετε άνετοι και χαλαροί, είτε βρίσκετε το όλο θέμα της σχέσης κάπως περίπλοκο, η κατανόηση αυτών των στυλ προσκόλλησης μπορεί να ρίξει φως στην ερωτική σας ζωή.
Η θεωρία της προσκόλλησης είναι μια συναρπαστική έννοια που διερευνά τον δεσμό μεταξύ των βρεφών και των πρωταρχικών φροντιστών τους και πώς αυτή η αρχική σύνδεση επηρεάζει τα στυλ προσκόλλησης των ενηλίκων, ιδίως στις ρομαντικές σχέσεις.
Είναι σαν ένα σχέδιο για το πώς χειριζόμαστε την εγγύτητα και πώς αντιμετωπίζουμε τα σκαμπανεβάσματα στις σχέσεις μας με τους άλλους.
Η θεωρία αναπτύχθηκε από τον ψυχολόγο John Bowlby και υποδηλώνει ότι η ποιότητα της φροντίδας που λαμβάνουμε ως βρέφη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το πώς προσεγγίζουμε τις σχέσεις αργότερα στη ζωή μας, συμπεριλαμβανομένων των ρομαντικών μας σχέσεων.
Ας υποθέσουμε ότι νιώθαμε ασφάλεια και οι κραυγές μας για βοήθεια αντιμετωπίζονταν με ζεστασιά και κατανόηση. Σε αυτή την περίπτωση, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουμε ένα ασφαλές στυλ προσκόλλησης ή να είμαστε ασφαλώς προσκολλημένοι, μπαίνοντας στις σχέσεις των ενηλίκων με αυτοπεποίθηση και διαφάνεια.
Από την άλλη πλευρά, αν αυτές οι πρώιμες αλληλεπιδράσεις ήταν λίγο εύστοχες, μπορεί να τείνουμε προς το αγχώδες ή αποφευκτικό στυλ προσκόλλησης, όπου είτε προσκολλούμαστε λίγο πιο σφιχτά είτε κρατάμε την άμυνά μας ψηλά, φοβούμενοι να έρθουμε πολύ κοντά.
Στον κόσμο των ραντεβού και των ρομαντικών σχέσεων, αυτά τα στυλ εκδηλώνονται στον τρόπο με τον οποίο απαντάμε σε μηνύματα, χειριζόμαστε τις διαφωνίες, ακόμα και στις προσδοκίες μας από τους συντρόφους μας.
Η κατανόηση της θεωρίας της προσκόλλησης δεν έχει να κάνει μόνο με την κατανόηση του γιατί συμπεριφερόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο- έχει να κάνει με την απελευθέρωση των δυνατοτήτων για υγιέστερες, πιο ικανοποιητικές σχέσεις ως ενήλικες.
Πλοηγούμενοι στον πολύπλοκο κόσμο των σχέσεων, τα διαφορετικά στυλ προσκόλλησης παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του τρόπου με τον οποίο συνδεόμαστε, αγαπάμε και επιλύουμε τις συγκρούσεις.
Ακολουθεί μια πιο προσεκτική ματιά στα τέσσερα στυλ προσκόλλησης που καθοδηγούν τις αλληλεπιδράσεις μας στις ρομαντικές σχέσεις και όχι μόνο:
Αν είστε ασφαλώς προσκολλημένοι, είναι πιθανό να βιώσετε ισορροπημένες και υγιείς σχέσεις. Είστε άνετοι με το να έρχεστε κοντά με τους άλλους, αλλά εξίσου άνετοι να κάνετε τα δικά σας πράγματα. Η συζήτηση των πραγμάτων και η διαχείριση των διαφωνιών με ηρεμία και ωριμότητα είναι τα δυνατά σας σημεία.
Εμπιστεύεστε τους συντρόφους σας και είστε διαθέσιμοι να προσφέρετε υποστήριξη όποτε χρειαστεί, θέτοντας τις βάσεις για μια σταθερή και στοργική σχέση.
Αν ταυτίζεστε με ένα αγχώδες στυλ προσκόλλησης, μπορεί να παλεύετε συχνά με έναν έντονο φόβο ότι θα μείνετε πίσω. Βρίσκετε τον εαυτό σας να αναζητά συνεχή επιβεβαίωση και επιβεβαίωση από τον σύντροφό σας για να απαλύνει τις ανησυχίες σας.
Το γεγονός ότι είστε πολύ συντονισμένοι με τις πράξεις και τις εναλλαγές της διάθεσης του συντρόφου σας μπορεί να σας κάνει να φέρεστε προσκολλητικά ή υπερβολικά εξαρτημένα, όλα αυτά σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσετε αυτό το αίσθημα της αγάπης και της ασφάλειας.
Αν τείνετε προς ένα αποφευκτικό στυλ προσκόλλησης, πιθανότατα εκτιμάτε πολύ την ανεξαρτησία σας, μερικές φορές μάλιστα τη βάζετε πάνω από τις βαθιές σχέσεις. Κρατάτε μια συναισθηματική απόσταση, θεωρώντας δύσκολο να μοιραστείτε τον εσωτερικό σας κόσμο, και όλα αυτά επειδή η οικειότητα και η ευαλωτότητα φαίνονται αρκετά τρομακτικές.
Όταν τα πράγματα αρχίζουν να φαίνονται πολύ κοντά για να νιώσετε άνετα, το ένστικτό σας μπορεί να είναι να υποχωρήσετε, να επιλέξετε να μείνετε μόνοι σας ή να παραμείνετε σε σχέσεις που δεν προχωρούν πολύ κάτω από την επιφάνεια.
Με το αποδιοργανωμένο στυλ προσκόλλησης (γνωστό και ως φοβικό αποφευκτικό στυλ προσκόλλησης), μπορεί να βρεθείτε σε μια δίνη ανάμεικτων συναισθημάτων, παγιδευμένοι ανάμεσα στο να θέλετε να είστε κοντά και να το φοβάστε ταυτόχρονα.
Λαχταράτε την οικειότητα, αλλά η σκέψη ότι θα έρθετε πολύ κοντά σας φοβίζει, οδηγώντας σε ένα τρενάκι του τρόμου των ενεργειών που μπορεί να μπερδέψει τόσο εσάς όσο και τον σύντροφό σας.
Μπορεί να ταλαντεύεστε μπρος-πίσω, τραβώντας τους ανθρώπους κοντά σας τη μια στιγμή και σπρώχνοντάς τους μακριά την άλλη, καθώς παλεύετε να βρείτε έναν συνεπή τρόπο να συνδεθείτε. Αυτή η διελκυστίνδα μέσα σας κάνει τις σχέσεις να μοιάζουν με πλοήγηση μέσα σε λαβύρινθο χωρίς σαφή πορεία προς τα εμπρός.
Τα μοτίβα προσκόλλησης, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλών και ανασφαλών στυλ προσκόλλησης, εντοπίζουν την προέλευσή τους στις πρώτες μας αλληλεπιδράσεις με τους κύριους φροντιστές μας και μια φιγούρα προσκόλλησης.
Το είδος της φροντίδας, της ανταπόκρισης και της συναισθηματικής διαθεσιμότητας που λαμβάνουμε ως βρέφη και μικρά παιδιά διαμορφώνει σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τις σχέσεις αργότερα στη ζωή μας.
Οι πρωταρχικοί φροντιστές είναι σταθερά στοργικοί, ανταποκρίνονται και συντονίζονται με τις ανάγκες του παιδιού τους, γεγονός που ενισχύει την αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Αυτή η σταθερή βάση οδηγεί στην ανάπτυξη ενός ασφαλούς στυλ προσκόλλησης, όπου τα άτομα αισθάνονται άνετα με την οικειότητα και την ανεξαρτησία στις σχέσεις.
Αντίθετα, όταν οι φροντιστές είναι ασυνεπείς, υπερβολικά παρεμβατικοί ή συναισθηματικά μη διαθέσιμοι, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ανασφαλών στυλ προσκόλλησης. Σε αυτά περιλαμβάνονται:
Οι ενήλικες που εμφανίζουν ένα ασφαλές στυλ προσκόλλησης ευδοκιμούν στις σχέσεις τους, ισορροπώντας άψογα την οικειότητα με την προσωπική αυτονομία. Είναι επιδέξιοι στο να επικοινωνούν ανοιχτά, να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις με κατανόηση και να παρέχουν σταθερή υποστήριξη στους συντρόφους τους, θέτοντας τις βάσεις για βαθιές και διαρκείς συνδέσεις.
Τα άτομα με αγχώδες στυλ προσκόλλησης ζουν συχνά με μια επίμονη ανησυχία για τις σχέσεις τους. Αναζητούν συνεχή επιβεβαίωση από τους συντρόφους τους για να καταπραΰνουν τους φόβους τους για εγκατάλειψη.
Αυτό μπορεί να τους οδηγήσει στο να θεωρούνται προσκολλημένοι, καθώς απαιτούν συχνές διαβεβαιώσεις για τη στοργή και τη δέσμευση του συντρόφου τους.
Τα άτομα με αποφευκτικό στυλ προσκόλλησης εκτιμούν πάνω απ' όλα την ανεξαρτησία τους, μερικές φορές εις βάρος των στενών σχέσεων. Έχουν την τάση να κρατούν αποστάσεις, συχνά λόγω ενός βαθιά ριζωμένου φόβου για την ευπάθεια και τη συναισθηματική οικειότητα.
Τα αποφευκτικά άτομα μπορεί να αποσύρονται σε περιόδους εγγύτητας, προτιμώντας τη μοναξιά ή τις ρηχές σχέσεις για να προστατευτούν από τις αντιληπτές απειλές εξάρτησης.
Οι ενήλικες με αποδιοργανωμένο (ή αγχώδες-αποφευκτικό) στυλ προσκόλλησης παρουσιάζουν ένα μείγμα αναζήτησης της εγγύτητας και απώθησής της. Η συμπεριφορά τους στις σχέσεις μπορεί να είναι απρόβλεπτη, αποζητώντας την οικειότητα τη μία στιγμή και φοβούμενοι την επόμενη.
Αυτό το στυλ αντανακλά τον αγώνα να αναπτύξουν μια συνεπή προσέγγιση στις σχέσεις, συχνά λόγω ιστορικού τραύματος ή παραμέλησης από τους φροντιστές τους.
"Δεν μπορείτε να αλλάξετε τα ασυνείδητα εσωτερικά σας μοντέλα αν δεν τα αναγνωρίσετε". Therapist Uncensored Podcast.
Το να αλλάξετε το στυλ προσκόλλησής σας, ειδικά από ένα ανασφαλές σε ένα πιο ασφαλές, είναι ένα ταξίδι που απαιτεί αυτοκριτική, υπομονή και, συχνά, την υποστήριξη ενός επαγγελματία. Δείτε πώς μπορείτε να ξεκινήσετε αυτό το μεταμορφωτικό μονοπάτι:
Το πρώτο βήμα είναι να κατανοήσετε το σημερινό σας στυλ προσκόλλησης. Αναλογιστείτε τα μοτίβα των σχέσεών σας, τις συναισθηματικές σας αντιδράσεις και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε την οικειότητα και την ανεξαρτησία. Τα βιβλία, τα άρθρα και οι ψυχολογικές αξιολογήσεις μπορούν να αποτελέσουν χρήσιμα εργαλεία για την απόκτηση αυτής της επίγνωσης.
Ένας θεραπευτής, ειδικά ένας που είναι εξοικειωμένος με τη θεωρία της προσκόλλησης, μπορεί να σας προσφέρει ανεκτίμητη καθοδήγηση. Η θεραπεία προσφέρει έναν ασφαλή χώρο για να εξερευνήσετε τις ρίζες του στυλ προσκόλλησής σας, να κατανοήσετε πώς εκδηλώνεται στις σχέσεις σας και να αναπτύξετε στρατηγικές για αλλαγή.
Η ενσυνειδητότητα σας βοηθά να αποκτήσετε μεγαλύτερη επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων σας χωρίς να κρίνετε. Αυτή η επίγνωση μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην αναγνώριση και τη διαχείριση των αυτόματων αντιδράσεων που απορρέουν από το στυλ προσκόλλησής σας.
Αναζητήστε και καλλιεργήστε σχέσεις με άτομα με ασφαλή προσκόλληση. Οι ασφαλείς σχέσεις μπορούν να χρησιμεύσουν ως πρότυπα και να προσφέρουν εμπειρίες που έρχονται σε αντίθεση με τις ανασφαλείς προσδοκίες σας, διδάσκοντάς σας νέους τρόπους να σχετίζεστε και να οικοδομείτε εμπιστοσύνη.
Μάθετε να εκφράζετε υγιώς τις ανάγκες και τα συναισθήματά σας. Η επικοινωνία είναι το κλειδί για την αλλαγή των μοτίβων προσκόλλησης, καθώς σας βοηθά να διαχειρίζεστε τις συγκρούσεις πιο εποικοδομητικά και να εμβαθύνετε την οικειότητα.
Τα ανασφαλή στυλ προσκόλλησης συχνά συνοδεύονται από πλήθος αρνητικών πεποιθήσεων για τον εαυτό σας και τους άλλους. Αμφισβητήστε ενεργά αυτές τις πεποιθήσεις αμφισβητώντας την εγκυρότητά τους και αναδιαμορφώνοντας τις σκέψεις σας ώστε να είναι πιο ισορροπημένες και συμπονετικές.
Εργαστείτε για να βρείτε μια ισορροπία μεταξύ της ανεξαρτησίας και της αναζήτησης υποστήριξης. Καλλιεργήστε τα δικά σας ενδιαφέροντα και την αυτοπεποίθησή σας, ενώ επιτρέψτε στον εαυτό σας να εξαρτάται από τους άλλους, αναγνωρίζοντας ότι και τα δύο μπορούν να συνυπάρχουν.
Το πιο συνηθισμένο ανασφαλές στυλ προσκόλλησης θεωρείται ότι είναι το αγχώδες στυλ προσκόλλησης. Έρευνες και κλινικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων εμφανίζει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αγχώδους προσκόλλησης, όπως έντονο φόβο εγκατάλειψης, ανάγκη για συνεχή επιβεβαίωση από τους συντρόφους τους και τάση υπερβολικής ανησυχίας για τις σχέσεις τους.
Το σπανιότερο στυλ προσκόλλησης θεωρείται συχνά ότι είναι το αποδιοργανωμένο (ή φοβικό-αποφευκτικό) στυλ. Αυτό το στυλ χαρακτηρίζεται από την έλλειψη μιας συνεπούς στρατηγικής στην αντιμετώπιση των προσώπων προσκόλλησης που προκύπτει από την τρομακτική ή τραυματική φροντίδα.
Λόγω των ανάμεικτων συναισθημάτων τους σχετικά με την οικειότητα και τις σχέσεις, τα άτομα με αυτό το στυλ μπορεί να επιδεικνύουν αντικρουόμενες συμπεριφορές, όπως το να αναζητούν την εγγύτητα και στη συνέχεια να την απομακρύνουν.
Ναι, το στυλ προσκόλλησής σας μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Ενώ οι πρώιμες εμπειρίες με τους φροντιστές είναι καθοριστικής σημασίας για τη διαμόρφωση των αρχικών προτύπων προσκόλλησης, αυτά δεν είναι παγιωμένα. Μπορείτε να εργαστείτε προς ένα πιο ασφαλές στυλ προσκόλλησης μέσω της πρακτικής της ενσυνειδητότητας ή της θεραπείας.
Η προσκόλληση στους ενήλικες | Βικιπαίδεια
Θεωρία της προσκόλλησης | Wikipedia
Θεωρία της προσκόλλησης: Ένας οδηγός για την ενίσχυση των σχέσεων στη ζωή σας | Thais Gibson
The Body Keeps the Score: Brain, Mind, and Body in the Healing of Trauma | Bessel van der Kolk, M.D.
Κράτα με σφιχτά: Seven Conversations for a Lifetime of Love | Dr. Sue Johnson
Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου παρέχεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν προορίζεται να υποκαταστήσει την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Συνιστάται πάντα να συμβουλεύεστε έναν εξειδικευμένο πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν προβείτε σε οποιαδήποτε αλλαγή που σχετίζεται με την υγεία σας ή αν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις ή ανησυχίες σχετικά με την υγεία σας. Η Anahana δεν ευθύνεται για τυχόν λάθη, παραλείψεις ή συνέπειες που μπορεί να προκύψουν από τη χρήση των παρεχόμενων πληροφοριών.